EPİTAPH

Bu sabahla öğlen arası bir saatte, oğlum-canımla alışveriş yapıyorduk. Girdiğimiz çok katlı mağaza henüz cumartesinin çılgın alış-verişçileriyle dolmamıştı. Üstelik mağazanın dahili hoparlörlerinden eskilerin güzel şarkıları duyuluyordu. Bir ara kulağıma "Epithaph" çalındı. Mutlu bir şekilde mırıldanmaya başladım.

Aslında şarkı acı bir olay üzerine yazılmış: King Crimson grubunun -sanırım- solistinin, ölen eşinin anısına. Gel gör ki, o sırada yanımda olan oğlumun şimdiki yaşında dinlediğim şarkının bana anımsattığı, hiç de hüzünlü şeyler değildi. Birdenbire nerdeyse otuz sene öncesine ışınlandım sanki ve müziğin gücüne bir kez daha hayran kaldım. (Yaşımı tahmin etmekle uğraşmayın; kırkbeşi geçtim bile!)

Şimdi, postuna (henüz) müzik eklentisi yapmayı beceremeyen bir acemi blogger olarak, sadece şarkının sözlerini buraya almakla yetiniyorum. Zaten, şahane soloları olan uzun bir parçadır.
Bir de bu grup neydi, ne çalardı diye merak edenlere burayı tıklamalarını önerip, tembeller içinse bir kısa bilgi yapıştırıyorum.

KLASİK PROGESSIVE ROCK'IN DOĞUŞU
60'lı yılların sonunda oldukça yeni ve fazla anlaşılmayan bir müzik türü olan PR ile özdeşleşmiş bir grup da KING CRIMSON'dı. Grubun ilk albümleri 1969 tarihli "IN THE COURT OF THE CRIMSON KING" senfoni, caz, R&B ve hard rock türlerinin bir karışımı olarak dinleyenleri hayrete düşüren bir şekilde ortaya çıktı. Grup 1974 yılına kadar çıkardığı yedi uçuk albümle dinleyenlerini oldukça nevrotik ve karamsar, zaman zaman duygusal bir boşlukta bırakmıştı.

EPİTAPH
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments if death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
As silence drowns the screams.

Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.

Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back and laugh.
But I fear tomorrow I'll be crying,
Yes I fear tomorrow I'll be crying.




Sonunda, müzik eklemeyi öğrendim ve işte, isteyen dinleyebilir.