Cumartesi, Aralık 29, 2007

MİŞA'NIN HALLERİ
















Bu sayfada ve sayfa başlığında gördüğünüz beyefendi, kedimiz Mişa . Onu burada anlatmıştım.
Evden kaçtı, bizi bıraktı, bulunamadı.
Üzüldük, çok.
Ama, nafile işte.
















Meraklı kedi haliyle balkondan bakarken.
Üzülmeyin aşağı düşmedi.
Sanırım uzun kuyruğu onu dengede tutmaya yetiyordu.

Ah Mişa Ah!
Çok özlüyoruz seni!


18 yorum:

  1. çok üzüldüm ben, hem bu yazına he de öncekine (yine mişayla ilgili olana)...size kızdığı için kaçmamıştır o, azmış belli ki... ortalığa çiş yapmalar falan...biz de çok çektik zamanında da ordan biliyorum...keşke geri gelse...ağlıcam şimdi :((((

    YanıtlaSil
  2. bu arada...geç de olsa biraz...geçmiş olsun, umarım daha iyisindir.

    YanıtlaSil
  3. Elifciğim,

    Hiç azmazdı biliyor musun?
    Yani azma zamanlarında filan hiç koku bırakmazdı, rahatsızlık vermezdi...
    Asil ya, beyefendi! Halka rahatsızlığını göstermezdi, yani. :)

    Bilgisayarda fotoğraflarına bakarken, eski yazıyı yazarken bulamadığım bir-iki güzel fotoğrafını buldum da, oradan aklıma düştü.

    Senin üzüleceğin aklıma geldi doğrusu, ancak yazmadan duramadım. Kusura bakma.:(

    Geçmiş olsun dileğin için, ayrıca teşekkür ediyorum.:))

    YanıtlaSil
  4. Ah Misa'yi bilmiyordum ben, nasil kacirmisim boyle bir guzelligi.
    Ikinci pozu gorunce eyvah dedim bizim kedimiz iki kere dusmustu boyle bakarken, kalcasina pin takilmisti hatta.
    Ah su merak yok mu...

    YanıtlaSil
  5. Benden de cok gecmis olsun, asagidakileri henuz okudum da ;)

    YanıtlaSil
  6. mutlu, umutlu, sevgi dolu yıllar dilerim. sibel www.cafecihan.blogspot.com

    YanıtlaSil
  7. Hayallah, geçmiş olsun, hem sana, hem kaybınıza. İnsanın sevdiklerinden ayrılması zor. (Ne güzel hikaye değil mi? Her Güne Bir Yemek'e de koymuş, hatta Radikal'e veda yazısına bununla başlamıştım.)

    YanıtlaSil
  8. ismi de kendi de çok güzelmiş mişa'nın. çok üzücü ekmekçikız ama elden bir şey gelmiyorsa üzülmeyin artık.

    sevgiler.

    YanıtlaSil
  9. Böcekciğim,

    Teşekkür ederim.:)

    Mişa çok yakışıklı bir kediydi sahiden. Üstelik çok temkinli bir kediydi; düşmesi sözkonusu bile olmadı. Ama... :(

    Neyse.
    :)

    YanıtlaSil
  10. Sevgili Sibel,
    Ben de gönlünce bir yeni yıl dilerim, sana.
    Sevgiler.
    :)

    YanıtlaSil
  11. Tijenciğim,

    Teşekkür ederim nezaketin için.:)

    Evet, hikaye çok güzel. O antolojiyi bulup başka bir güzel hikayeyi burada paylaşmak istiyorum.
    İyi seneler.
    :))

    YanıtlaSil
  12. Sağol Periciğim,

    Yukarda yazmıştım; eski fotoğraflara bakarken içim havalandı da, ondan.
    Yoksa, eskisi gibi her dakika aklımıza düşmüyor, artık.
    :(

    YanıtlaSil
  13. ahh ne tatlıymıs bu mişa! insan zamanla alışıyor yokluklarına ama eski fotograflara rastlayınca fena oluyor. bizim santana'nın da fotografları var bir klasörde. kaç yıl oldu ama nadiren acıp bakabiliyorum, üzüyor çünkü. umarım mutlu oldugu bir yerdedir mişacık...

    YanıtlaSil
  14. Öyleydi Neocum, bize çok tatlı gelirdi. Gerçi yabancılara karşı önceleri hiç sevimli suratını göstermezdi, ancak alıştıktan sonra sevimli olurdu. Ancak, hiç bir zaman da nalet huylu bir kedi değildi. Diyorum ya, hakiki bir asildi; mesafeli, adam seçen, laubali olmayan, kendi isterse sevgi ortamı yaratan...
    :)

    YanıtlaSil
  15. Sevgili ekmekçikız,
    Ne kadar güzel bir kedi bu. Uzak ülke prensleri gibi; masalsı bir hayvan. Çok da akıllı görünüyor aslında. Diyeceğim şudur: Bu bey başını becerir, keyfi yerinde olmazsa da geri döner bence. Bizimki de üç gün filan gezip geri geliyor. Üzülme nolur, umarım mutludur Mişa. (ismi süpermiş)

    Öpüyorum ve iyi yıllar diliyorum.

    marruu

    YanıtlaSil
  16. Misocum,

    Kediseverler hiç sektirmiyor, tanıyor kedinin ruhunu.:))

    Teşekkür ediyorum, çok güzel bir sene olsun.
    :)

    YanıtlaSil
  17. Ah, cok uzuldum. :o( Mavi Rus, degil mi? Cok uzuldum gercekten.

    www.elifsavas.com/blog

    YanıtlaSil
  18. Evet, Elifcim Mavi Rus, o!
    :(
    Sağol.

    YanıtlaSil

Hoşgeldiniz!