Fazlasıyla dinlenmiş, o halinden farklısı olmaz gibi beynimize kazınmış bazı şarkılar var ya...
İşte onlardan biridir "Big in Japan". Alphaville'in elektronik cıstaklı melodisi kulak zarıma yapışmış sanki.
Bal gibi de, bambaşka bir yorum oluyormuş ve çok da güzel hem de.
İsveçli caz grubu Koop'un solistlerinden Ane Brun söylemiş, dinleyin lütfen.
Ane Brun - Big In Japan
.
ne demişler, "ne söylediğin/yazdığın değil, nasıl söylediğin/yazdığın önemli."
YanıtlaSilişte mükemmel bir örnek buna.
Evet ya oluyormuş. Joan Baez düştü aklıma
YanıtlaSilMetin Beyciğim,
YanıtlaSilNe denir doğru söze?
Doğru!
:))
Sevgili Aylin,
YanıtlaSilElde gitar duru sesle söylenen şarkılar...
Evet, benim de aklıma düştü şimdi.
:)
çok çok güzel bir yorum, harika olmuş.
YanıtlaSilben yine de alphaville'in yorumunu tercih ettim sanki...
YanıtlaSilhımm, ne çok sümüklüböcek var :)
YanıtlaSilşey, şarkı çok güzelmiş kuzum. 1.57 de minik bi detone var sadece. gülmeyiniz lütfen :)
Sevgili Asri Dergi,
YanıtlaSilBen de beğendim bu yorumu, sakin sakin, güzel böyle...
:))
Sümüklüböceğim,
YanıtlaSilEh, haklısın! İnsan eskiden beri kulağında yerleşmiş yorumşlardan hemen vazgeçemiyor, anlıyorum seni.
:)
Fatmacım,
YanıtlaSilNam-ı diğer Sümbüklüböcükcüm,:))
İzini sürmek isteyen, evini sırtında taşıyan ne çok blog dostu varmış, diye yorumluyorum bu durumu.
1.57'deki detoneyi duyamadım, çabuk geçti!
Ayol, ne hassas kulakların var, senin?! :))
bence detone olmamış da prozodi sorunu oradaki.
YanıtlaSilSimon, merhaba! :))
YanıtlaSilSen öyle diyorsan, öyledir. Sahiden. :)