Film 1972'de çekilmiş, ben 1978 de mi görmüştüm acaba?. O yıllarda yabancı filmler birkaç sene sonra gösterime girerdi.
Neden mi?İthalat güçlükleri, döviz yokluğu, bunu seyreden olur mu vs. türlü çeşitli konu vardı çözülmesi bin aşamalı.
Deliverance'ı da bu nedenle gecikmeli olarak, üniversitede öğrenciyken görmüş olmalıyım. Sanki bir gün okuldan erken çıkmış ve bir kaç arkadaş soluğu Emek sinemasında almışız gibi kalmış aklımda.
Yönetmen John Boorman o yıllarda büyük gişe yapan filmlerin yönetmeni; Zardoz, Excalibur, Hope and Glory'yi çekmiş. Macera, şiddet, dövüş...
Şimdi olsa seyreder miydim bilemiyorum, ama, o yıllarda film yokluğundan her oynayan filmi seyrediyoruz, nerdeyse. Film, hatırladığım kadarıyla, bir kanoyla nehirde yolculuk eden dört beş erkeği ve yolculuk boyunca yaşadıklarını anlatıyordu.
Aşağıdaki sahne filmin en sakin ve neş'eli bölümü belki de...
Yolculardan biri nehire ulaşmak için gittikleri yoldaki bir mola esnasında gitarını tıngırdatmaya başlıyor. Derken benzin istasyonundaki zihinsel engelli çocuk banjo çalarak eşlik etmeye başlıyor ve beklenmedik bir düet...
Sonrası ise, macera!
.
filmi hatirlamiyorum ama bu sahneyi cok iyi hatirliyorum;)
YanıtlaSilBu “Deliverance” filminin galiba romanı da vardı. “Nehir”…
YanıtlaSil1970’lerin başlarında okuduğumu hatırlıyorum gereksiz yere. Pek ürkütücü gelmişti, kısa pantolonlu çocukken.
Bestecim,
YanıtlaSilHımm, anladım. Sen benden gençsin biraz, diğ mi?
:))
Evet Baron, öyleymiş. Romanı okumadım, ama, film de dehşet veren, erkek dünyasında geçen, vahşeti anlatan bir filmdi. Bugün bile verdiği duygu aklımda.
YanıtlaSilİnsan o yaşlarda tüm dünyaya meraklı ve aç oluyor, okuma sebebi istiyorsan...
:))