Albinoni'nin Adagiosu'nu ilk kez nerede duyduğumu hatırlamıyorum.
Sanki, çocukken bir Çarşamba akşamı dinlediğim "Radyo Tiyatrosu"nda dramatik bir eserin fon müziği olarak duymuşluğum var.
Bir ihtimal Cumartesi akşamüstü "Çay Saati"nde dinlemişimdir.
Belki de "iki film birden" seyredilen bir sinemada yabancı bir filmde...
Bu defa, genç ve popüler bir kemancı yorumluyor. Dinleyin:
Klasik yorumlanışı tercih edenler için önerim şurada.
Çok severim çok.
YanıtlaSilben de Radyo Tiyatrosu fanıyım :) hala dinlerim çarşamba akşamları, TRT Radyo-1 :)
YanıtlaSilBen ilk kez Alpay'dan duymuştum, sözleriyle. Çocuktum ve çarpılıp kalmıştım duyduğum melodiye. Adagio olduğunu bilmiyordum tabii, ara nağmelerinde Alpay "Cara, Cara" diye öyle bir sesleniyordu ki muhtemelen sevgilisine içim parçalanıyordu. Sonra da bir Arkası Yarın programında fon müziği olarak kullanılmıştı, yine bir aşk öyküsüydü, arkadan Adagio çalarken okunan şiir bile aklımda:
YanıtlaSil"Seninle birlikte geçirdiğim saatler
Benim için bir inci dizisi gibidir
Hepsini tekrar tekrar bir bir sayarım
Tespihimdir onlar benim tesbihim"
Ne çok anım varmış Adagio ile, ayrıca hafızama da heyran kaldım yahu:))
Bu yorum da güzelmiş...
çok güzel
YanıtlaSilBu yorumuda çok güzelmiş
YanıtlaSilFadiş, memnun oldum.
YanıtlaSilİnsanın sevdiği melodiyi duyması keyif veriyor. :)
Maya,
YanıtlaSilSayenizde radyo tiyatrosunun devam ettiğini öğrendim. Ne hoş! :))
Leylakcığım,
YanıtlaSilHafızana ben de hayran kaldım ve anlattıklarının tümünü hatırladım.
Anlaşılan ben unutuyorum, sen hatırlıyorsun! :))
Teyzenciğim,
YanıtlaSilÖyledir öyle!
:)
Annecik,
YanıtlaSilVe de çok yakışıklı! ;)