Çarşamba, Şubat 08, 2012

Ölüm Döşeğindeki Beş Temel Pişmanlık


Bronnie Ware, kanser hastalarına terminal dönemde multidisipliner bakım (palyatif bakım) sağlayan bir kişi. Yıllarca bu konuda çalışmış. Bu iş, onun hayatını ve asıl önemlisi hayata bakışını tamamen değiştirmiş.
Sonra bir blog açmış "Inspiration and Chai"
Burada, insanların ölüm döşeğinde geçmişe bakıp hayatlarıyla ilgili olarak yaşadıkları iç çekmeleri, pişmanlıkları derlemiş. Ardından bu pişmanlıkların en yaygın olanları üzerine bir kitap yazmış.

En yaygın pişmanlıklar neler mi?

"Keşke başkalarının benden beklediği hayatı sürmek yerine düşlerimi gerçekleştirme cesaretim olsaydı."

"Keşke bu kadar çok çalışmasaydım."

"Keşke duygularımı dile getirmeye cesaretim olsaydı."

"Keşke arkadaşlarımla ilişkimi sürdürseydim."

"Keşke kendime daha çok mutlu olmak için izin verseydim."

Ware diyor ki, "mutluluk aslında bir seçimdir ve insanlar bunu ölüm anı gelene dek fark etmiyorlar, hayat sizin, seçim de sizin. Dürüstçe, akıllıca, bilinçli olarak seçin. Mutluluğu seçin!"

Tam bu noktada, çok önemli gördüğüm bir şeyi belirtmeliyim; insanların mutluluğu seçme bilincinden önce, hayatta seçim yapma haklarının olması gerektiği unutulmamalı.
Ne yazık ki, çoğu insan henüz o noktaya bile erişmemiş durumda.
.

8 yorum:

  1. aaa, ben de yazacaktım bunu, geçen bi yerde okudum, sanırım gazetede.

    son söyledikleriniz işin asıl canalıcı noktası bana kalırsa, çavdar teyzem :)

    YanıtlaSil
  2. Hafif Abiciğim,
    Bilirsiniz ben sonuna kadar mutluluk seçimi yapmış olmayı savunurum.
    Diğer yandan düşünüyorum da, bazı insanlar o kadar zor koşullarda yaşama savaşı veriyorlar ki, seçme hakları olsaydı eminim mutluluğu seçerlerdi.
    :(

    YanıtlaSil
  3. Son cümleler için "aynen" demek istiyorum.............

    YanıtlaSil
  4. Keske, o son noktada keskelerimiz olmasa....

    YanıtlaSil
  5. gazetede okuduğumda kitabını da okuyayım demiştim ama sonra fikri bile unuttum :(

    son paragraftaki mesaj nefiss.katılmamak elde değil.

    sevgiler...

    YanıtlaSil
  6. Sevgili Deja Vu,
    Belki, yine de o kadar umutsuz olmamalı, insanlara kendilerini değiştirme iradesine sahip olabileceklerini onlara hatırlatmalı, en azından.

    YanıtlaSil
  7. Münster hoşgeldiniz! :)
    Bu yazdığınız cümleyi düşünmek, söylemek, insanların keşke dememesi için, başlangıçta en önemli adımlar sanırım.

    YanıtlaSil
  8. Okuryazar Naneşekeri hoşgeldiniz! :)
    Kitap Türkçe'ye çevrildi mi bilmiyorum, bu bilgiye ben internetten biraz da tesadüfen ulaştım. Çevrilmeli bence.

    YanıtlaSil

Hoşgeldiniz!