Salı, Temmuz 09, 2013

*Başlıksız, isimsiz, sebepsiz...

Ah canım, ah!
Gözümün önünde farklılaşıyor, değişiyor, uzaklaşıyorsun.
Yardım etmek istiyorum, elimi itiyor, direniyorsun.
Nereye kadar, nasıl gideceksin, nerede vazgeçeceksin, bilemiyorum.
Alıngan, mutsuz, sonuna kadar talepkar,  ne istediğini bilemeyen...
İsteklerin ve isteksizliklerin  birbiriyle çelişiyor.
Yalnız bir şey var:
Şunu bil ki, senin hayatının kaprisleri, benim hayatımdan geride artık. 
Benim için, benim kapris bile olmayan isteklerim daha önde artık.
Keyifsizliğine üzülüyorum, ama o kadar! 
Madem sen böyle istiyorsun, öyle olacak.
Çaresiz.


*Bir sebeple yazılmış, öyle bir kenarda buldum, şimdi burada.

6 yorum:

  1. öyle aynı bişey ki hissettiğim, canımı yaktı.

    YanıtlaSil
  2. bunu hissetmiş olmana şimdi yine üzüldüm. atlattığına da seviniyorum :)

    YanıtlaSil
  3. Geçmiş gitmiş. (iyi ki) özledim ekmekçim

    YanıtlaSil
  4. Semmma,
    Bazen yazılan başka başka duyguların tanımlamasına denk düşebiliyor, işte.
    Umarım acın çabuk diner.

    YanıtlaSil
  5. Şulem,
    Galiba amacımı aştım, bu notu yayınlamakla.
    Neyse ki, bu yaşanan bir sıkıntının değil, bitmiş bir sıkıntının notları.:)

    YanıtlaSil
  6. Ebrucuğum,
    Kalp kalbe karşı; ben de özledim! :)

    YanıtlaSil

Hoşgeldiniz!