BİR LOKMA EKMEĞİN HATIRLATTIKLARI

Birkaç sene üst üste mavi yolculuğa gitmiştik.  Arkadaşımın arkadaşı bağlantısıyla güzel bir grubumuz oldu. Grubun üyeleri seneden seneye değişebiliyor, ancak bağlantı noktası hep arkadaşımın arkadaşı olmak. 
Aslına bakarsanız, insanın çok sevdiği ve anlaştığı tüm arkadaşlarının bir araya geldiklerinde birbirleriyle anlaşması kat'iyen garanti değil. Hatta bazen ciddi gerginlikler olabiliyor. Neyse ki, biz böyle bir kazaya denk gelmeden güzel geziler yapabildik.

Mavi yolculukların en keyifli zamanlarından biri  - hangisi değil ki ! -  sabah erken kalkıp denize girdikten sonra iyice acıkmış olarak kahvaltı sofrasına oturmak.
O uzun ve güzel kahvaltılarda bir arkadaşımızın kahvaltıyı bitiren son lokması, bir parça ekmeğin üzerine bal sürüp üzerine bir ceviz koymaktı. 
Keyifle dinlenmiş bir melodinin son notası gibi...

Bu sabah annemle kahvaltı yaparken bu son nota geldi aklıma, fotoğrafını çektim.

Şimdi, yine Leylakcığımdan kopya çekip, ekliyorum.

Gelelim çelıncımıza, bugün 2. gün ve yine kazık bir soru:

-Kalbini kazanmanın 5 yolu:

5 tane sayabilir miyim, deneyeyim. 
Galiba benim kalbimi kazanmak kolay bir iş. Karşımdaki kişinin samimiyetine inandığım, güvendiğim an kalbim kazanılmış olur. 
Kalp kazanma yolu ya da aracı, çiçek olur, kitap olur, bir konser anını birlikte paylaşmak olur, bir sohbet olur... 
Görüyorsunuz kolay iş! 
Kalp kırıldıktan sonra nasıl tamir edilir derseniz, o da zor değil. 
Kinci değilim, küsmem, karşılık vermeye yeltenmem, yakınlarımın bende sonsuz kredisi vardır. 
Ancak içimde bir şey bir kez çıt ettiyse ki, bu çok ender olur, o zaman kaldırır bir kenara koyarım ve bir daha aklıma bile gelmez, o.