GÜNDÖNÜMÜ HALLERİ

Bugünün gün dönümü olduğunu bilmeden, geçen haftaki kocakarı soğukları sırasında P. ile sözleşmiştik, "haftaya hava biraz düzelecekmiş Burgazada'ya gidelim, tam mimoza zamanı!"

Bu sabah havadaki bulutlara aldırmadan, "açar o açar" güveniyle, erkenci bir motorla gittik Burgaz'a. 

Önce kahvaltı yaptık, sonra adanın sol tarafından tırmandık, sonra adanın sağ tarafına tırmandık. 

Bütün o tırmanma inme faaliyeti bitince, kendimize ödül verdik ve sahilde balık yedik. 

Martılar, kediler ve güneş de cabası...

Yukarı Metamorfosis Manastırı'na doğru tırmanırken, önce bahar dalları aldı gözümüzü.

Ahh ne güzel, bak pırıl pırıl diye diye seyre daldık.

Tepeye vardığımızda, manastırdan önceki düzlükte sere serpe otlayan atlar karşıladı bizi.

Onları ürkütmeden seyrettik bir süre, sonra kenar kenar dolaşıp geçtik yanlarından.

Manastırın eski binasının kalıntıları bahçede öylece duruyor.

Bütün bahçe bahara kesmişti. 

Ben yıllardır baharı böyle iliklerimde coşkuyla hissetmemiştim.

Çiçekler renk renk, çeşit çeşit...

Keşke, bitki bilimci olsam da bilsem adlarını, cinslerini...

Bunların yabani sümbül olduklarını tahmin ediyorum.

Ya da benim için öyleler.

Bak, işte bunun çiçek açmış bir kocayemiş olduğunu biliyorum.

Kesin!

Tabii ki, gezinin başlangıç amacı olan mimozaları bol bol seyrettik, kokularını doya doya içimize çektik.

Biz tırmanmaya başlarken, hava iyice bulutlu ve pusluydu.

Güneş, tepemizdeki bir açıklıktan gün boyu bizi izledi.

Yukarıya çıktıkça manzara belirginleşti.

Sağ tarafta Heybeliada, önünde Kaşık adası, arada şehir hatları vapuru ve yolcu motoru görünüyor.

Sahilde dönüş için motoru beklerken,  hava pırıl pırıl olmuştu.

Bulutlar durgun denize yansıyor, hatta uzaktan İstanbul'un sevimsiz taş binaları bile gözüküyor.

Deniz yolculuğu olur da martı olmaz mı?
Tabii ki!
Selam bahara, selam gün dönümüne, selam iyiliklere...