Üzüm Adasından Sözümona Hikayeler

Bozcaada'da beni iç kapağına,
"Sevgili Ekmekcikız'a
Bildiği Bozcaada'dan hikayeler
04.08.2012
Nejat Hamlacıbaşı"
yazılmış bir kitap karşıladı.
Bu kitap hem sürpriz oldu, benim için, hem de olmadı; tıpkı, içinde okuduklarım gibi... Sürpriz olmadı, geçen seneden Nejat Bey'in bu kitabı yazdığını biliyordum. Sürpriz oldu,  yazılıp bittiğini ve basıldığını bilmiyordum.
Kitabı elime alır almaz okumaya başladım ve bitirmeden bırakmadım.

Nejat Hamlacıbaşı, benim meslekten üstadım, yıllarca aynı büroda çalıştığım ağabeyim ve Bozcaada'yı bana/bize tanıtan ve sevdiren kişidir. Onca yıl içinde gelişen karşılıklı  sevgi saygıyla dolu  aile dostluğu yaşıyoruz, sevgili karısı ve oğluyla.

İnsanın az, sardalyenin çok olduğu zamanlarda Bozcaada'ya gitmeye başlamıştı Nejat Bey. Adaya gidip geldikçe öyle keyifle öyle güzel yaşantılar anlatırdı ki, bizim de ağzımızın suyu akardı. Gel zaman git zaman oraya yerleşti, bağ budamaya, üzüm toplamaya başladı.  Evlendi, çocuğu olunca eşiyle adaya yerleştiler ve orada yaşamaya başladılar. Şimdi yazın adada yaşıyor ve kışın ada ile İstanbul arasında mekik dokuyorlar ve biliyorum ki, her fırsatta adaya kaçıyorlar.

Bozcaada'da yaşamaya karar vermişlerden Nejat Bey, şöyle diyor:
"Ada sözcüğünün bir coğrafi tanımı olduğu gibi aynı zamnada bir duyguyu, bir kaçışı, saklanışı, belki de içe kapanışı, yalnızlığı, meydan okumayı veya bir yeniden doğuşu ya da yaradılış gibi anlamları da içerdiği söylenebilir. Bu nedenle ada Bazen bir coğrafya bazen de duygusal bir seçimdir.
Kimbilir; bazen kader veya yalnızca rastlantıdır."

"Kitabı yazmaktaki amacının, Bozcaada'nın yakın geçmişini anımsatan olayları yazılı bir kaynak olarak not etmek" olduğunu söylüyor sevgili Nejat Bey.

Ben,  akşamüstü güneş Batı fenerinin arkasında kızıllaşırken denize bakarak ya da gece yıldız yatağında Samanyolu'nu ve kayan yıldızları seyrederek yapılan sohbet gibi okudum ada kitabını.
Bakalım size neler anlatacak?