SUMAK ÇİÇEĞİ

Erkenden uyandım. Okula günü değil ama, erken kalkışa alışınca bünye tatil günü bilmiyor.
Sabah yürüyüşü. Bayram namazı zamanı, yakındaki camiden hocanın sesi geliyor.
Sokaklar, caddeler boş, bomboş. Bir araştırma yapılmalı, sokakların en boş olduğu gün hangisi? 1 Ocak mı bayram sabahları mı?
Marketler, dükkanlar kapalı. Kimisi öğlen saatlerinde açılacakmış, kapılarına yazı yapıştırmışlar.
Hava kapalı, serince. Kurbanlar kesilince akan kanı temizlesin diye ilk gün hep yağmurlu olur, demişti arkadaşım.
Çiçekçi teyze ve gelini çiçeklerini yayıyorlar. Yıllardır bizim mahalledeler, birisi bize yakın köşebaşında  öbürü caddeye yakın köşede. Kasımpatı çıkmış, ışıklı renkleriyle... Dönüşte bir saksı anneme, bir demet bana.
Evde çocuklar uyuyor. Anneme gidip sofrayı kurayım, sonra çocukları uyandırırım.
Masayı açalım, tabaklar burada, çatal, bıçak, çay bardağı sofraya yayılıyor sırayla. Sonra salatalık, domates, yeşil biber, maydanoz, peynir, zeytin, sucuk, ekmek, simit, annemin poğaçası, böreği...
Kahvaltı sofrası. Annem, kardeşim, eniştem, yeğenlerim, kuzularım biraradayız.
Çocuklar okullarını, tuhaf buldukları öğretmenlerini anlatıyorlar.  Çayları tazelemeye kalkıp oturuyorum, lafların bazılarını kaçırıyorum.
Bitti. Sofrayı topluyoruz. Çocukların fotoğraflarını çekiyorum, dil çıkırıyor, sululuk yapıyorlar. Son kare olarak makineyi otomatiğe ayarlayıp kendimin de içinde olduğu tek fotoğrafı çekebiliyorum.

*Yukarıdaki fotoğraftaki sumak çiçeği imiş. Bayram armağanı olarak arkadaşım gönderdi. Sizin de görmenizi istedim.