o kısacık yolculukta öyle unutulmaz bir günbatımı seyrettim ki, bir kez daha istanbul'u neden çok sevdiğimi anladım.
akşam güneşi -aynı zamanda kış güneşi- önce tarihi yarımada'nın üzerinde kızararak çabucak alçaldı.
biz kadıköy iskelesine yanaşırken, marmara ufkunda batmıştı bile ve geride denizin üstündeki alçak bulutlara yansıyan kızıllığı kalmıştı.
ancak anısı kalacak kadarına yetişebildim.
işte!
Tablo gibi bir resim..harika..
YanıtlaSilne keyifli bir manzara
YanıtlaSilbu istanbul insanı şair eder ne güzel yazmışsın ... sevgiler
YanıtlaSiliyi ki.
YanıtlaSilteşekkürler:)
Evet, ben de gördüm o gün batımını. Karların üstünden çok güzel batıyordu güneş. İyi ki buradayım dedim bir kez daha. Günbatımında vapurda olmak gibisi yok !
YanıtlaSilNeş'eli Günler,
YanıtlaSilDoğa harika olunca, onun fotoğraftaki yansıması da harika oluyor. :)
Gugukcuğum,
YanıtlaSilGünbatımının kızıllığı keyif veriyor olsa gerek. :)
Mümine,
YanıtlaSilİstanbul insanı şair eder mi?
Eder mi eder!
:))
Gülçinciğim,
YanıtlaSilNe güzel ziyaretin...
:))
Işıncığım,
YanıtlaSilİstanbul'da günbatımında Üsküdar'dan Topkapı'ya bakmak bir zevk, Bebek'te durup Kandilli'nin camlarına yansıyan kızıl ışıklara bakmak ayrı bir zevk...
Hangisini söylemeli ki?
:))