Neyse! Sonunda geçti gitti.
Gözümde koca bir dağdı; evin badana yapılması, kapı çerçevelerin boyanması.
Ertele ertele... nereye kadar?
Önce kendime cesaret verdim, içsel konuşmalar yaptım, ardından derin bir nefes aldım ve işe giriştim.
Denenmiş, tavsiye edilen bir usta bulunca, işler kendiliğinden düz gitmeye başladı.
Bir hafta kadar biraz her şey ayakta bir gündelik hayat sürdürdüysem de, sonunda işler bitince sıkıntısı unutuldu.
Gerçi halen daha evin içindeki yağlı boya kokusu hissediliyor, ama o kadar kusur kadı kızında da olur artık.
Keyifle, sağlıkla otur şekerim :)
YanıtlaSiloh misss, sağlık ve huzurla keyfini sürün inş.
YanıtlaSilMisler gibi otur artık inşallah ♥
YanıtlaSiliyi dilekleriniz için teşekkür ederim arkadaşlar.
YanıtlaSilSevgiler.