ama bende uykular kaçtı gitti bir süredir
yatakta kitap okumak uyku ilacı gibi gelir bana, iki sayfadan öteye gidemem
gidemezdim diyeyim, son günlere bakarak
şimdi oku oku, kitabı yarılıyorum, gözüm acıyor, bana mısın demiyor, bir türlü gelemiyor o uyku
iki gün önce, çok eskiden beri tanıdığım, çok sevdiğim, kimisiyle yıllarca bazısıyla daha kısa süre birlikte çalıştığımız, arkadaşlar, meslektaşlar biraradaydık. o kadar çok kişiyle konuştum, sarıldım, öpüştüm ki...
şimdi aklımdan geçiyor, acaba benim ıssız hayatım birdenbire kocaman dalgalar gibi insan uğraması yaşadı da, zihnim bir türlü sakinleşemiyor ve uykusuzluk ondan mı acep?
bizim meçhule giden sessiz gemimiz, "kaptan gündüz aybay" vapuru, seferlerinden birinde...
gidenin arkasından güzel ve saygılı konuşulması, insana yüce duygular veriyormuş, bir kez daha anladım.
Senin kulağını çınlatmıştım bu konuda. Berken Döner diye bir arkadaşım var sanal yolla tanıdığm, çok tatlı bir genç kadın, Moda'da yaşıyor ama eski zaman İstanbulluları gibi, hatta imza günüme gelmişti ama gördün müydü bilmem. O da gitmiş Gündüz aybay toplantısına, fotolar koydu, bahsetti. Aklımdan mutlaka Sevin de burdadır diye geçirmiştim. Haklıymışım :)
YanıtlaSilUykusuzluktan tanışıyor olabilir miyiz acaba? Aklımı oynatacağım bazı geceler, dön dön kafayı yiyorum. Kitap okumak falan nafile, ruhum uyuyor, beynim uyanık. Nedir bu yahu?
Leylakcığım,
YanıtlaSilFotoğrafına bakınca hatırladım kendisini, senin imza gününden değil ama bizim film gösteriminden. Haklısın, tatlı bir insan. :)
Gündüz Aybay belgeseli bir süre daha kamuya açık olmayacak, çünkü gideceği festival ve özel gösterimler var. Sonra izlemeni isterim, bu değerli insanın anlatılışını, haber veririm.
Uykusuzluk halini biliyorum, benim seninki kadar sıkıntılı bir uykusuz halim yoktur güya, yine de bu ara bir dengesi şaştı, nedense...
Hepimize dinlendirici uykular nasip olsun. :)