Canımdan aziz dostlarım,
Çok sevgili blog arkadaşlarım,
Hanfendiler, beyfendiler,
Bir sorum var:
Türkçemizde ".." iki nokta yanyana diye adlandırılan bir noktalama işareti var mıdır?
Türkçe'den başka bir dilde ".." var mıdır?
Cümle bittiğinde kullandığımız noktalama işaretleri nelerdir?
Bildiğim; "." nokta, "!" ünlem, "?" soru işareti, "..." üç nokta, ":" iki nokta üst üste var. Eksiğim varsa tamamlayın lütfen.
Bunların hepsi, yazdığınız cümleyi tanımlar, nereye bağlamak istediğinizi gösterir, bir anlamları vardır, kısacası.
Peki şu ".." yanyana iki nokta kullananlar bu işaretle ne anlatmak istemektedir?
Valla anlamıyorum! O nedenle soruyorum.
Bir himmet etseniz de, bilsem...
.
Aman Allah'ım ben iki nokta yanyana kullanıyorum.Vallahi anlamını da kendim yüklemiştim ona.Yani yazım işaretleri arasında tek nokta var ya.Ben aklımca tek noktayı ikileyerek daha bir afilli hale getiriyordum.Hani iki defa fren çekip arabayı sabitlemek gibi.Ayak fren bir de neme lazım el frenini çekeyim düşüncesiyle(ah bir de yokuş aşağı duruyorsa direksiyonu da illa ki sağımdaki kaldırıma doğru çevireceğim).Noktayı ikilemeyi bir romanda görmüştüm,vallahi ben o romanın yalancısıyım(o duruma düştüm yani)..Aman bu ne alışkanlık bakın noktayı yine iki frenli yapmışım.HaspinallahhhHH :)
YanıtlaSilUc nokta kadar sonu acik olmayan veya belirgin bir belirsizlik icermeyen, ama nokta kadar da keskin olmayan cumleleri bitirmek icin kullanilir. Ben oyle kullanirdim en azindan; bir zamanlar, cokca.
YanıtlaSilEvet,Tavşan arkadaşıma katılıyorum.Vallahi ebn de o amaçla kullanıyordum.Fazla mı suç işledim yoksa.Cezası nedir,yani yani çoksa..aman Tanrı'm n'apcam ben şimcik :)
YanıtlaSilben bazen 5-6 nokta yanyana kullanıyorum şimdi nolcak..
YanıtlaSilama iki nokta yok bahse girerim :)
bak şimdi yine iki nokta koymuşum :) eh 5-6 olmamış çok şükür :))
YanıtlaSilBenim "3 noktalarim" ne zaman yol arkadaslarini kaybetmisler de ikiye dusmusler bilmiyorum..
YanıtlaSil"Nokta" 'nin getirdigi keskinlikten korkanlarin, birseydeki o kesin bitisi kabullen-e-meyenlerin, bir ucundan bir acik kapi kalsin diyenlerin isaretidir herhalde ".."
Herhalde..
hıncal'a bağlanıyoruz:
YanıtlaSil"aman da aman.. o nasıl bir yemektir öyle.. nasıl bir bumbar dolmasıdır.. inanılır gibi değil.. hayatımda böylesini yemedim.. koyun desen dört dörtlük.. pirinc desen zaten el yapımı.. görmedim öyle bir pirinç-koyun kombosu.. görmedim.. hesap da ödemedim tabii.. aman da aman.. bir kahve üstüne.. var mı muammer gibi bumbar dolmacısı?.. yok.."
ben soru işareti-üç nokta ve ünlem-üç nokta karışımlarına da meraklıyım cümle sonlarında ama onların da 'yasal' olduğunu sanmıyorum.
noktalama işareti demişken yazıdakilerle ilgili bilgiçlik de yapabilir miyim? nasılsa kızmazsınız diye güvenerek (kızarsanız da başka kızdığınız şeyleri benden çıkarınız da bir işe yarasın):
'bildiğim'den sonra virgül olacak. bir de son cümlede 'de'den sonra virgül olmayacak. ayrıca, noktalama işareti değil ama 'hanfendi'ye tam emin olamadım.
pardon, tutamadım kendimi.
Ben de kullanıyorum sanırım! Aslında daha çok üç nokta ama hızla geçerkn iki tane de kalabiliyor.
YanıtlaSilZafer Beyciğim,
YanıtlaSilSanırım, öyle bir öğretmen edasıyla yazmışım ki, yorum yazan diğer arkadaşlar gibi, siz de biraz hata yapmış da, nasıl düzelir bilememiş bir ses tonuyla yapmışsınız açıklamalarınızı. :)
Estağfurullah, yok öyle ceza-meza! Eli sopalı zaptiye gibi hissettim kendimi.
Aldırmayın siz bana. Ayak freni, el freni, direksiyon kırmak, ne istiyorsanız yapın. Madem daha güvenli...
:)))
Tavşancığım,
YanıtlaSilO kadar ciddi ve akademik bir tanım yapmışsın ki, kesinlikle teslim oldum bu bilgiye. :)))
İyi ya, her şeyin bir başlangıcı vardır, "belirgin bir belirsizlik içermeyen" cümle sonlarında varsın ".." olsun.
:))
Fundacığım,
YanıtlaSil"..." yerine beş-altı nokta ardarda kullanıyorsan, senin belirsizliklerin artırılmış belirsizlik kapsamında değerlendirilebilir.
Yok öyle bir şey!
Uydurdum!
:)))
Mehtapcığım,
YanıtlaSilYazı yazmak, bir tür görsel bir eylem olabiliyor, zaman zaman. Demek ki, elimizdeki malzeme az geliyor kendimizi ifade ederken, o nedenle yenilerini kullanıyoruz.
Belki de, senin "..." larının ".." nokta haline gelişi böyle bir süreç izlemiştir. :)
Evet, haklısın.
Bazen de duygularımız kuralların önüne geçiyor, belirsiz bile olsalar...
:))
Simoncuğum,
YanıtlaSilYahu, şu "yasal" olan-olmayan tanımını belirtmek istemedim. Böyle bir sert üslupla yazmadım, diye düşünmekteyim. Öyle mi, yoksa?
Yukarda yazdım; insan zaman zaman ifadelerini kuvvetlendirmek, zayıflatmak vb. nedenlerle kural olmayan "icat" sayılacak teknikler kullanabilir.
Aslında, neye itirazım olduğunu çok iyi bulmuşun. "Hıncal" tarzına gıcık oluyorum. Hani, lafını tamamlamaya üşenmiş, "ben söylüyorum sen anla", "aman bir de onunla mı uğraşacağım" tarzı özensizliğe itirazım var.
Bilgiçliğe gelince, istediğini söyleyebilirsin, ben kusursuz değilim ki, ooo, neler yapıyorum, neler...
:)))
Doğrusu, kendimde "," virgülü bol ve hatalı kullanmak, "," yerine ";" noktalı virgüle takmış olmak gibi marifetler(!) görüyorum. Bunu düzelteyim derken, başka marifetlerim oluyor.
Kardeşim, her yazımda bir dolu kusur bulur, mesela.
Eminim, Metin Bey de her okuduğu yazıda çeşitli "cık cık"lar yapıyordur.
Budur yani!
Bir çeşit "aleme verir talkını, kendi yutar salkımı" hali benimki.
:))
Haa, bu arada, o "hanfendi" kasten öyle yazıldı. Yanısıra "beyfendi" de öyle!
:))))
Ebrucuğum,
YanıtlaSilKullan canım, istediğin kadar hem de...
Sen bakma benim "car car"larıma.
:)))
Ağır konuşmuşsun ama :-))))
YanıtlaSilhehehehe
Bak ben de hem yazı hem işaret dilinde güldüm... :-))
Ama üç noktaya dikkat çekerim
Donup okudum da, hakikaten bayaga ciddi ve akademik durmus tanimim:))
YanıtlaSilBayan E.ciğim,
YanıtlaSilAğır mı konuşmuşum?
Hiii!
:)))
Evet Tavşan Hanım,
YanıtlaSilBundan sonra size Akademik Tavşan diyelim.
:)))
yok, yasal derken ben öylesine, kurallara uymayan anlamında demiştim. hem bence de insan kendi dilini yaratacak beceride değilse varolan kurallara uymak zorunda (yoksa, çizgi çizmeyi bilmeden modern resim yapmaya benzer bu).
YanıtlaSilbir de ele verir talkımı durumu yok. sadece gözüm takıldı ve bu bana çok oluyor, ama başka yerlerde söyleyemiyorum genelde.
hanfendi yine de yazılabilir mi diye düşündüm. abi sözlüklere de yerleşmiş durumda, o iyi örnek değil belki, ama değil mi yerine di mi der gibi. beyfendi normal geliyor örneğin. hanfendi tam öyle değil. ama böyle konuşma dilini gösteren kelimelerde kesme ile vurgu yapmak bir çözüm olabilir belki: di', bey'fendi, ham'fendi gibi (orda 'm' diyoruz sanırım).
Han'fendi mi, ham'fendi mi diye düşünmüştüm yazarken. Sonra, "n" kullanmak kulağıma daha zarif geldi.
YanıtlaSilEvet, bu üstten kesme, iyi bir çözüm olabilir.
:)