VADE DOLMUŞSA...

Anladım ki, vade dolmuşsa bayram seyran dinlemiyor. Ölüm saati geldi mi, nafile bu dünya.

Bayramın üçüncü günü aile büyüğümüzü ziyaretteydik. Bir hısımlarının tam da bayram öncesi rahatsızlandığından, sözediliyordu. Bayramın ilk günü onu ziyarete gitmişler.
"Oraya kadar gelmişken, bize de gelseydiniz" dedi annem, azıcık sitem yollu.

Derken telefon çaldı, büyüğümüz "bayram kutlamasıdır" düşüncesiyle açıp konuşmaya başlamışken, sesi düştü, yüzü asıldı. "Eyvah, bişey olmuş" dedi, elli yıllık eşi.
Telefon kapatıldı.
Biraz önce rahatsızlığı anlatılan kişinin, yataktan kalkıp tuvalete giderken düştüğünü ve kalbinin durduğunu öğrendik.
Sonra?

Sonrası söylenemedi. Biz anladık. Vade dolmuş.
Ölüm haberinin yaşı ilerlemişleri -yaşlı demeye dilim varmıyor- nasıl sarstığını gördüm. Belirli bir hastalığı olmayan, yaşları kendilerine yakın birisinin ölümü sanki incinmelerine neden oluyor.

Cenaze bayramın dördüncü günü kalktı.
Hava, sanki inadına, güzeldi.

.