Mutluluğa teşekkür

Bu sabah yapmayı çok istediğim bir şeyi gerçekleştirdim ve kendimi mutlu hissettim.

Aklıma Yankı Yazgan'ın blogunda okuduğum  yazı* geldi, "mutluluk hayata ödenmesi gereken bir borç gibi" . diyordu Dr. ve sonra şunları;  "Nasıl mutlu olacaksın sorusunu bir kenara atıp, en son ne zaman nerede mutlu hissettin sorusuna 30 saniye içinde cevap bulmakta zorlanıyorsanız, bir 30 saniye daha bu sefer kendinizi zorlayarak düşünmelisiniz."

*yazının tamamı burada, tık!

Kaç zamandır aklımda kek kalıbında ekmek yapmak vardı.
Birkaç sene önce denemiş ve ekmek kalıba yapışıp parçalandığı için bu sevdadan vazgeçmiştim.

Bugün tekrar denedim; kek kalıbını zeytinyağla yağladım, üstüne birkaç fiske un serptim ve sonra içine yerleştirdiğim güzel hamur kabarıp pişip fırından çıkana dek sabırla bekledim.
Ekmek henüz ılık sıcak arasıyken onu kalıptan çıkarırken hayli heyecan çektim, "aman parçalanmadan kalıptan çıkartabileyim..."
Sonunda yabbdııım!
Bugün ilk kez kek kalıbındaki ekmeğimi soğusun diye telin üzerine bırakırken mutlu oldum.
Sonra öğlende uzun zamandır görmediğim, sevdiğim bir arkadaşımla sohbet ederken mutlu oldum.
Az önce bir melodiye rastlayıp mutlu oldum.  Yıllardır dinlemediğim, eskiden kasetten kasete yapılmış bir kayıtta yüzlerce defa dinlediğim bir Santana bestesi ve yorumuydu, o.
Burada, tık!