Demeyeydim, iyiydi aslında!
Öğlen saatlerinde motorla Beşiktaş'tan Üsküdar'a geçiyordum. Oğlum ve gelinciğime yukarıdaki fotoğrafı gönderdim ve altına "gri bir İstanbul günü" yazdım.
Oğlum gözyaşı emojisi ekleyerek, "bu gri mi?" yazdı.
Çocuk haklı, Hamburg'un kış gökyüzü kurşuni duruşlu olmalı. Günler bizden kısa, bize göre çok kuzeydeler, haliyle renk tanımlamaları ciddi değişkenlik gösteriyor.
Üstelik motor Üsküdar'a yanaşırken başımı sola çevirip, Boğaz tarafında gri ve daha gri arasındaki farktan daha fazlasının olduğunu, güneşin ışık saçar halini görünce, coğrafyamıza içten sevgilerimi gönderdim.
Oysa, henüz iki üç saat öncesinde metrobüsle köprü üzerinden Anadolu'dan Avrupa'ya geçerken gökyüzü gri bulutlarla kaplıydı.
İstanbul'u durup durup yine yeniden sevmemiz boşuna değil.
İstanbul, bu nedenle işte kanına girdimi insanın o işve naz halleri o deli eden baş döndüren havası ve hayatı ile yine de ve yeniden vazgeçilmezi oluyor :)) iyi ki..
YanıtlaSilİyi ki! :)
SilOnu sevmek için bir yol bulamasak içinde yaşayamazdık muhtemelen. :)
ah istanbul, bizi durup durup kendine aşık etmesi bundan işte :)
YanıtlaSilİçimize işlemiş aşkı. :)
SilNe senle ne sensiz İstanbulumuz, sevdamız, canımız..
YanıtlaSilAlmanya'nın kurşuni gökleri, kısa gündüzleri çok kasvetli, evet. Yine de kış saatindeler ve sabah yedide bile kalkmak kolay. Biz burada saat sekizde hala anca ağıran göklerle inim inim inleyerek.. Kış saatine geçiş totemleri yapalım, amin.
Bu sene Avrupa'nın bazı ülkelerinde mesela İspanya'da yaz saatinde kalsak mı tartışmaları yapıldı. Daha sağlıklı imiş. (?)
SilBakalım bu iş nerede bağlanacak?