SÜSLENDİM ÇIKTIM HAYATA...

Sabah.

Sis yağmış olmalı, yerler ıslak.

Yumak'ın maması suyu verildi, geç kalıyorum telaşıyla sokağa fırlandı.
Neşeli kadınlarla egzersiz yapıldı.
Üst baş değişildi, kafadar arkadaşla konuşa konuşa dışarı çıkıldı.
Caddede düz kahvaltı veren keyfe uygun yer arandı, yumurta ve simitten oluşan kahvaltıya oturuldu.
Kardeş aradı, "kahvaltı yaptım, kahve içerim, nerdesiniz" dedi.
Teyzesi yeğenini özlediğini söyledi, o sırada uçağı öğlende kalkacağı konu ediliyordu delikanlının. Babasının havaalanına götürdüğü, bir de.
Kahveler de içildi, kalkıldı, yüründü. Birisi alışverişe, diğeri kızını kurstan almaya, beriki saçını boyatmaya diye ayrıldılar.
Saçını boyatmaya gitmek üzere olanın telefonu çaldı, "nerdesin" dedi özlenen arkadaş.
Yakındaki kafede oturdular, birisi sütlü, tarçınlı siyah çay, diğeri kafesizsiz kahve içtiler.
Sonradan gelenin arkadaşı havaalanından aradı "rötar var" dedi.
Mesaj geldi, cep telefonuna.

12:28
Süper sis var rötarlı kalkıcaz.

Kafeinsiz kahve içen -uçmayı pek sevmeyen hem de- heyecanlandı, diğeri "giderler yakında canım, merak etme" dedi.
Dedi, yine de ikirciklendi, sanki yersiz bir iş yapıyormuş sanısına kapıldı saçını boyatma niyetinden dolayı, "vazgeçsem mi?"
Biraz konuşup ayrıldılar.
Telefon etti, oğluyla konuştu, sıkılmıyorlarmış, iyilermiş, öğrendi "hiç değilse", iç çekti.
Saçı boyandı.
Kızı eve geldi.
Oğluna mesaj gönderdi.

15:39
Yavrucum belli mi hareket saati?

Anneye uğradı, yarım saat oturdu.

16:30
Gateden geçtik binicez yakında ne kadar sıra beklicez bilmiyorum.

16:35
Peki canım, iyi yolculuklar!

Yakında oturan arkadaşla konuşuldu, "ne zaman çıkarız, neyle geçeriz, maç varmış, amma da gün seçermişiz".
Karşı kıyıdaki arkadaşla konuşuldu, "nerede buluşuyoruz, olur fotoğraf makinesi de alırım"
İnternetten havaalanındaki uçuşların sırası kontrol edildi, yetmedi oğula soruldu, "henüz belli değil".
"Sis artıyormuş, bütün iç uçuşlar ve deniz seferleri iptal edilmiş" dedi yakında oturan arkadaş, "gel biz bu buluşmayı erteleyelim, kızlar anlar bizi, gidebilsek bile dönemeyeceğiz galiba".
Oğlana telefon edildi, "bize sıra geliyor sanırım" bilgisi alındı.
Babasına telefon edildi, "kalkıyorlarmış, bir şey olmaz di mi, bu havada" dendi, endişeyle.
Buluşma olacak diye bu kadar hazırlanılmışken, hiç değilse yürüme mesafesi bir yere gidip yemek yemeğe karar verdiler.
"Maç için rezeryasyonlarımız var, doluyuz efendim" cevabı alındı iki yerden.
"Fakat dumur oldum, bu ne yahu!"
"Boşveeer, gidelim köfte yiyelim işte!"
Yemekten sonra, çay içerken olandan bitenden, çocuklarımızı eğitemeyen öğretmenlerden, hayattan, kitaptan konuştular.
Oğulcuğu havada olan kadın evine döndü, havaalanı uçuş bilgilerini gözden geçirmek için internete girdi.
Cep telefonun sinyali!

22:34
Geldim, haber sal.

22:38
Ohh şükür! Öpüyorum çok.

Kızına seslendi, "abin ulaşmış!"
Babaya, teyzeye, anneanneye, uçmayı sevmeyen-uçak yolcularını merak eden arkadaşa, misafirini karşılamaya giden arkadaşa haber verildi.
Herkes rahat nefes aldı.
Yumak'ın gözyaşı damlası damlatıldı, mama ve su kaplarının içleri dolduruldu.
Balkona çıkıp baktı, sis iyice kalınlaşmıştı.
Gece.
.