Perşembe, Ocak 31, 2013

SİZİ BİLEMEM, BU KENDİM İÇİN BÜYÜK BİR ADIM!

Kendimi kutluyorum, şahane bir buluş yaptım!
Burada ilan ettiğime göre çok önemli bir durum olmalı, değil mi?
Buluşum sayesinde çivisi çıkmak üzere olan dünyada bir şeyler yoluna girecek belki de...

Kavanoz dipli dünyayı bilemeyeceğim ancak, bizim evin küçük dünyasında "buluşum" sayesinde bazı işler biraz daha kolay ve sukünetle yapılacak, gözde büyütülmeyecek. 

Sizi bilmem, dolapyerleştirmeyisevenlerden olabilirsiniz, -var benim öyle arkadaşlarım- ben dolapları indir kaldır yerleştirmeyi, sonra yerleştirilmiş dolapta aradığını bulamamayı hiç sevmem.
Ne var ki, özellikle son aylardaki "eski küçük dolapları atalım, yerine yenilerini alalım, düzgünce yerleşelim" harekatı sırasında o kadar çok indir kaldır yerleştir işlemi yaptım ki, dolapların içindeki kapalı kutularda, bohçalarda  neler vardı hatırlayamaz oldum.

Geçen sabah birden zihnime bir küşayiş geldi ve dolapların iç kapaklarına birer post-it yapıştırıp, üzerlerine o kapak açılınca  nelerin kutulu, bohçalı sıralandığını yazdım.
Ohh!
İşte kendim için attığım büyük adım, budur. 
İnsanlık bu adımı sayar mı ölçer mi,  kendisi bilir.  

21 yorum:

  1. hayırlı olsun...insanın kendi hayatını kolaylaştırması güzel ve eglenceli...

    YanıtlaSil
  2. dolap yerleştirmek benim için meditasyondur, ne zaman birine kızsam, kırılsam, durumu düzeltemesem gider dolapları düzeltirim. küççükken sinirliyken somyanın yastıklarını yerlere artar sonra onları tek tek düzeltirdim:)

    YanıtlaSil
  3. içadını bizde çalalım mı

    YanıtlaSil
  4. cok iyi olmus, benzerini ben de birkac ay once yaomistim, cok da iyi oldu dogrusu :)

    YanıtlaSil
  5. Sevgili Figen,
    Hayatı kolaylaştıracak "buluş"lar, insana ilgileneceği başka işler için vakit sağlıyor ki bu en önemlisi. :)

    YanıtlaSil
  6. Gugukcuğum,
    Tam da senin gibi yapan bir arkadaşım var. :)
    Ben ise yürürüm, böyle bir durumda. Oysa "evde yapacak iş var" fikri yürüyüşün bile keyfini kaçırıyor.

    YanıtlaSil
  7. Sezginciğim,
    İşe yarar bir fikir olarak kabul görürüse, çok sevinirim.
    Buyrun. :)

    YanıtlaSil
  8. Sümüklüğböceğim,
    Aslında "yay"lar pratiktir. Bunu daha önceden yapmalıydım, geç kaldım. ;)

    YanıtlaSil
  9. Dolap yerleştirmeyi severim nedense kafamdakileri de sıralarmışım gibi hissettiriyor. geçen hafta pazar yan yana duran 3 adet aynı kavanoza bilgisayardan isimler yazarak yaptım ben de benzerini:) Acı biber salçası, biber, domates şeklinde:) Genellikle mutfak malzemelerinde yapıyorum ayıramıyorum galiba sorun bende:) Kuru nane, kekik bunlar ve salça en çok karıştırdıklarım:)

    YanıtlaSil
  10. Merhaba.
    Dolap düzenlemeyi pek sevenlerden değilim ama sene de en az mevsim başlarında olmak üzere dört defa yaparım.
    Kutulamak pek güzel bir yol oldu sandık içindeki bohçaların yerini aldı.
    Annemle sandığının başına geçtiğimizde aklım başımdan gider. Ne çıkacağını unuttuğumuz büyüklü- küçüklü bohçaları açar. İçinden pay ede ede bitiremediği el işleri, belki lazım olur diye sakladığı kıymetli kumaşlar, mektuplar, davetiyeler...Bazen hüzünlendirir bazen de mutlu eder.
    En iyisi ne var deyip post -it bakmak belki de...
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  11. iso harekatı gibi olmuş bu yahu :)
    biz ofiste o kadar çok yapmıştık ki dosyalar için, öğ diyecek hale gelmiştim ben.
    dolap içi düzenleyicisi anneannemdir. eline su döken olmadı sülalede. mübarek dolap içinde ne varsa askeri nizamla selam durur. ellerini severim ben onuuunnn

    YanıtlaSil
  12. Ebrucuğum,
    Ben de bazı baharat kutularının üstüne etiket yapıştırmaya başladım. Denemek için değişik ve farklı bir şey alıyorum, aradan zaman geçince unutuyorum.
    Hadi bakalım! :))
    Kafa yerleştirme işini ben yürürken yapıyorum daha çok, alışkanlık işte. ;)

    YanıtlaSil
  13. Sare hoşgeldiniz! :)
    Ben de annemin sandık açmalarında başını ciğerci kedisi gibi beklerdim; ne çıkacak içinden, o güzel elişleri, danteller, eski özel elbiseler, neler neler...
    Şimdilerde eski eşya bohçalarını kurcalamak zor geliyor bana; sanki onlar geçmiş anılarla birlikte eskidiler gibi...
    Bilemiyorum. :)

    YanıtlaSil
  14. Nalancığım,
    Çok haklısın, büroda hep yaptığım bir işi ve uygulamış oldum.
    Daha önce neden hiç aklıma gelmemiş, şaşarak. :)
    Ananenin dolap düzmesi, onun kişiliğinin yansıması olmalı. Elleri dert görmesin. :)
    Bazı insanların katladığı giysiler, sahiden diğerlerinin katlamasından daha saygılı bir duruş ediniyor! :))

    YanıtlaSil
  15. süper bir buluş buuuu!
    gerektiğinde ev taşırken de çok işe yarar hem! süpey süpey süpey!!

    YanıtlaSil
  16. Aa! Beğendin mi Özlemciğim?
    İyi bari, buluşum işe yarasın! ;)

    YanıtlaSil
  17. evet hem de çok beğendim! Ankara'da öğrenciyken çok taşınmış biri olarak çok müzdarip olduğumdan bence bu şahane bir buluş.

    YanıtlaSil
  18. O vakitler şimdi biriktirdiğimiz kadar çok eşya, kıvır zıvırımız yoktu, üstelik. :)

    YanıtlaSil
  19. ben ankarayı çok özlüyom ama ekmekçim =(

    YanıtlaSil
  20. Ben Ankara'yı çocukluğumdan bilirim, sonra Ankara çoook büyüdü ve ben artık orayı tanıyamaz oldum. :(
    Sen belki sadece Ankara'yı değil, öğrencilik zamanını özlüyorsun?
    :)

    YanıtlaSil
  21. evet, hatta mezuniyette sıramı almak istemiştim =(

    YanıtlaSil

Hoşgeldiniz!