Geçen hafta sonundaki buluşmada ben "Roma" filmini gördüğümü ve ne çok beğendiğimi anlatırken, arkadaşlarımdan ikisi "Cold War"a gittiklerinden ve ne çok etkilendiklerinden söz ediyordu.
Öyle güzel söz ettiler ki filmden ve görselliğinden, mutlaka görmek istedim.
Bugün İran filmi "Üç Hayat" filmini görmek niyetiyle yola çıkıp, CKM'deki seansını uyduramayınca Başka Sinema kapsamında Kadıköy Sinemasında gösterilen Soğuk Savaş'a çevirdim yönümü.
Ne kadar iyi yapmışım, üşengeçlik etmemişim. Hem Kadıköy'e inip hafta sonu kalabalığından uzak Bahariye 'nin tadını çıkardım, hem de güzel bir film gördüm.
Yönetmenin sinemayla ilk buluşmalarının belgesel filmlerle olması, geçmişinde fotoğrafçılık bulunması, neden filmin görüntü yönetmenliğini de kendisinin yaptığının açıklaması belki.
Soğuk Savaş'ın etkileyici görselliğinin yanısıra, filmdeki müzikler, şarkılar da çok güzeldi.
Filmin ana teması olan Dwa Serduzska / İki Kalp şarkısının türkü, çok sesli, caz şarkısı tarzındaki tüm söylenişleri aynı zamanda aşkın geçirdiği evrimi de anlatıyordu bence.
Oyuncular Joanna Kulig ve Thomasz Kot geçen yılları, Zula ve Wiktor'un aşklarını nasıl yaşadıklarını etkileyici ve başarılı şekilde yansıtıyorlardı.
Filmdeki dans ve müzik topluluğuna benzeyen Sovyet Kızıl Ordu Korosunu Açıkhava Tiyatrosu'nda izlediğimiz yıllar geldi aklıma. O zamanlar sahnedeki sanatçıların ustalıklarını becerilerini alkışlar, ne kadar yetenekli bir "topluluk" olduklarını düşünürdüm/düşünürdük. Aradan yıllar geçtikten, devlet düzenleri alt üst olduktan sonra, ancak şimdi anlıyorum ki, onlar sadece "topluluk" değil, tek tek hikayeleri olan bireylermiş.
Filmin en sevdiğim sahnelerinden birisi, yıllar sonra kavuşan aşıklar Zula ve Wiktor Paris sokaklarında yürüyor.
Filmi not aldım tesekkurler
YanıtlaSilFilm boyunca uyudum, kendimi tutamadım, gözlerim kapandı kapandı gitti. Oysa ne hevesle gitmiştim. Yatağımda uyuyamayan yılların uykusuzu ben ne hikmetse sinemada mayışıyorum. Filmin yarısından çoğunu kaçırdım böylece ve ne seyrettim hiç anlamadım inan ki :) Şarkının "oy oy oy" nameleri kulağımda, arkadaşlara "sonunda ne oldu yav" diyerek çıktım sinemadan. Ne ayıp bana :)
YanıtlaSilSibel Hanım,
YanıtlaSilNefis yemek tariflerinize hayran kaldım.
Filmi beğeneceğinizi umuyorum.
Sevgiler.
Leylakcığım,
YanıtlaSilBence filme bir kez daha git, bu defa uyuduğun kısımları görüp geçen defa uyanık kaldığın yerlerde uyursun belki! :-))
Şaka bir yana, 80 dakikaya neler sığdırmış yönetmen; iki hayat ve o yılların ince bir özeti...
Filmi seyrederken, senin uyuduğunu yazdığın aklıma geldi, tamamını yakalasan severdin diye düşündüm. Filmin sonunda ne oldu sorusunun cevabı kadar, olaylar nasıl gelişti sorusunun cevabı da önemliydi.
Bu arada ben de Üç Hayat filmini kaçırdım ne yazık ki, bu hafta gösterimden kalkmış.
İda'yı izlediniz mi bu arada? :)
YanıtlaSilZeldacığım,
YanıtlaSilHenüz izlemedim, maalesef.
Vizyon filmlerini kaçırmayacağım diye çabalıyorum, bu defa listeye aldıklarım bekleyip duruyor. :)
Ben izledim İda'yı, o da oldukça etkileyici bir filmdi, öneririm izlemenizi. Bakmayın Soğuk Savaş'da uyuduğuma, yorgundum çok :))
YanıtlaSilLeylakcığım,
YanıtlaSilBen bilirim o sinema uyumalarını, en şahane uykulardır. ;)
Tamamdır, İda seyredilecek. :)
kesinlikle izlemelisiniz :)
YanıtlaSilO vakit "domani"! :)
YanıtlaSil