SİMİT

Vapur iskeleye yanaşıyor. Yolcularını boşaltacak ki, yenileri binsin.

Acıktım, hani nerdeyse zil çalıyora yakın...

Simitçi var, alayım bir tane. Yanına da çay, vapur çayı hem. 

"Şunu istiyorum, hayır o değil, üstten üçüncü olanı, kızarmış iyice, teşekkür ederim."

Üç dakika mı kalmış kalkmasına? Kooş o zaman!

Kıç güverte, kapının sağ yanında denizi gören rüzgardan korunaklı koltuk boş, hah otur bi güzel.

Hava serin, serin ne kelime soğuk. Güya bugün parçalı bulutlu, yer yer açık olacaktı. Kararsızmış havalar bu ara, bahar havası gibiymiş. Anlaşılan kararsızlığını kış havasından yana kullandı bugün, gri, durgun, soğuk surat takındı.

Olsun varsın! 

İskele aldı gemi, gidiyoruz. Uzaklaşıyoruz hızla. İskeleden uzaklaştıkça, önce Moda yakınlaşıyor gibi oluyor. Sonra görünüme Haydarpaşa Gar binası katılıyor, hemen sonra liman, yükleyen boşaltan gemiler.

Çaycı nerede kaldı? Simiti yarıladım bile.

Şimdi Moda uzakta kaldı, Üsküdar açıklarındayız, Kız kulesi uzaktan göze çarpıyor.

Geldi, neyse! 

"Bir çay da ben alayım, kaç lira, buyrun."

Çayın yanındaki şekerleri iyi ki geri vermemişim. Demleme çay, ot ot kokuyor, buruk da. At şekeri ağzına, çay sıcacık ne güzel. 

Martılar çığlıkla uçuşuyor. Kadıköy'e giden bir vapurun arkasından yetişme telaşındalar. Belli ki, simitini onlarla paylaşan bir yolcu var orada.

Sağ tarafta Topkapı, Sultanahmet, Ayasofya birbirlerinin içine bir girip bir kaybolarak göründüler.

Üşüdüm. İçeri girsem ısınırım. Aman boşver, mis gibi kış havası tadını çıkar.

Yanaşıyoruz Karaköy'e.

Arka sahanlıktan ineyim bu defa.

Merdivenin alt basamağında genç bir kadın iskelenin fotoğrafını çekiyor.

Çekemez ki! İskele geçen sene battı, lodosta yolcu salonu cumburlop dibi boyladı. Böylece, duba üstüne kurulu iskeleyi batıran bir millet olarak tarihteki yerimizi aldık. Pöff!

Neyse işte, geminin sahildeki geçici kurulup kalıcı hale gelen şeye yanaşmasını fotoğraflıyordur, belki de.

Halat yerinde gemici giysili genç çocuklar var, belli ki meslek lisesi öğrencileri bunlar, stajda olmalılar. İskeledeki pos bıyıklı çımacı, halatı kendisine uzatana "şimdi çek, biraz daha ger" diyor. Öbür delikanlı iskeleye fırladı, arkadaşına yardım ediyor. Halatı önce iskeledeki büyük babaya takıyorlar. Sonra vapurdakine. Gemi yanaşır ve iskele boyunca kayarken, onlar gerilip gevşeyen halatı, duruma göre sarıp çekiyorlar.

İskeleverilmedeninmesevencesurerkekler atlamaya başladı bile. 

"Ayaklara dikkat!" İşte, iskele sürülüyor. 

Yolcular inmeye başladı, halat yeri boşaldı, stajyerler kenara çekildi, iskelenin yanından kara tarafına sıçradım. Sıçrarım tabii, keyfim yerinde.

İskelede bu yakanın simitçisi hazır. Tüm camekanını doldurmuş, "sıcak simit" duyurusu yapıyor.

Geçmiş olsun! Vapurda çay simit hakkımı kullandım bile.

Fotoğraf sofra.com'dan, bir vapurda çay sefası yazısından.

.