kafa karışık, ruh karışık, ortaya karışık...

...bir kaç zamandır böyle, 

plan yapamıyorum, yapsam da tutturamıyorum, 

olaylar ansızın yakalıyor, hazırlıksız oluyorum...

sonra, dalgın dalgın yürürken bir bakıyorum, duvar dibinden kaldırım taşının arasından pembe pembe boy gösteren bir can var.

kaldır başını o vakit, kafandaki düşüncelere söyle sıraya girsinler, teker teker gelsinler.

bazen geçmişe özlem ağır basıyor, bazen o geçen hatırlanamıyor,  sonra düşün dur, o geçmiş aslında nasıldı?

bir de bu incir fidanı var, azimlilerden...
koca dişbudak ağacının dibinden dibinden sürgün vermiş, epey bir yol katetmiş, uzatmış boyunu.
her gittiğimde bakacağım, ne kadar yol almış acaba?

güneşe dön yüzünü, geçmişi iyilikle an, vazgeçme iyi olandan, uzak dur yalandan dolandan.

bugün böyle biraz düğüm çözer gibi,
yazmasam olmayacaktı, 
gerçi yazdım yine pek olmadı.