Dün gece yine hastane koridorunda bir patırtı koptu. Saate baktım geceyarısını geçmiş 2'ye geliyor. Bu saatte böyle yüksek sesle tartışmayı, hadi diyelim konuşmayı gerektirecek ne olabilir düşüncesiyle bir kaç dakika bekleyip ne olduğunu anlamaya çalıştım, sesler bir türlü azalmadı.
Odanın kapısını açtım, hemen sol tarafta hemşire bankosu var. İki hemşire önlerindeki hasta dosyalarına notlar almakla meşgul. Beni görünce bir tanesi "buyurun ne istediniz" dedi.
Az önce içeri gelen yüksek seslerle uykudan uyandım, kavga filan mı vardı dedim.
Hemşire "görevli personel tartışıyordu" cevabını verdi. ( Görevli personel sözüyle temizlik yapan kadınlar kastediliyor.)
Başka tartışacak yer mi bulamadılar? Gece vakti, hastanede, hastalar uyumaya çalışırken... Dedim ve galiba bir de cık cık cıkk yaptım, odaya girdim.
Çok mu naif düşünüyorum?
Adı üzerinde "hastahane" olan bir binada, bırakın gündüz vakti yüksek sesle konuşmayı, gecenin kör karanlığında insanlar hastalık veya ameliyat sonrası uyumaya çalışırken bağırışmak nedir yahu?
Çocukluğumdaki tekerlemedeki gibi, "siz ananızdan, siz babanızdan, hiç terbiye görmediniz mi?" diyesim var.
Topluca çıldırmış olduğumuzdan neredeyse eminim. Gayet kişisel bir değerlendirme yaparak bu sonuca vardım, evet. Ancak sübjektif de olsa göstergeler önemli bence.
Bir parça sükunet sadece doğada olmamalı,
Çılgın kalabalıklar arasındayken de sakin olunamaz mı?
Tartışma hiç olmamış...
YanıtlaSilGürültülü ortam da hiç olmadı esasen...
SilÖbür bloga biraz yazdım burada da devam edeyim. Biz de kalırken hastanede hep düşündüm bu insanlar niye etrafına , kendine böyle kaba diye. Çünkü odamızda ki diğer hasta ve yakını o kadar rahatsız etti ki bizi anlatamam. Bağıra bağıara her saat telefonda konuşmalar, bize durmadan laf atmalar, yedikleri yiyeceklerden ısrarla vermeler. Koridorda kavga olmadı ama hemşireler kendi aralarında yüksek sesle çok konuşuyorlar. içimden babalarının çiftliği gibi ne güzel bir düzen kurmuşlar dedim. Dikkatimi çeken bir şeyde hemşireler falan odaya saat kaç olursa olsun öyle sesli , paldır küldür giriyorlar ki kimsede nezaket kalmamış.
YanıtlaSilBugün ödeme yapmadan önce hastane müdürüyle görüşeyim, olanları anlatayım diye düşünmüştüm. Sonra taburcu olma telaşesiyle özellikle konunun üzerine gidemedim. Yine de içimde kalmasın diye muhasebe görevlisine gece seslerinden şikayetimi ilettim.
Silyorumun öznel olabilir ama çok doğru bence. görgü, düşünceli davranış vb meziyetler kalmadı artık. toplumca çıldırdık ne yazık ki:(
YanıtlaSilToplum değerlerimizdeki erozyon nasıl düzeltilir, bazen umutsuzluğa kapılıyorum, maalesef. :(
SilFarkli hastahanelerde hem hasta hem refakatçi olarak kaldım. Ne yazık ki hem hasta yakınları hem hemşire ve hizmetliler dediğiniz gibi yüksek sesle konuşuyorlar, hastaların dinlenme ihtiyaçlarını hiç düşünmüyorlar. Gerçi bu durum her yerde geçerli ama insan hiç olmazsa hastanede sakinlik bekliyor.
YanıtlaSilEskiden hastanelerin koridorlarda mutlaka elini dudağına götürmüş sus işareti yapan bir hemşire fotoğrafı asılı olurdu, hatıralarsınız Sevgili Komşum.
Silİşte yeniden o fotoğrafı asmak lazım her yere, gerçekten. :)
Ülkece zıvanadan çıktık bence, umarım geri dönüşü vardır.
YanıtlaSilAh işte ben de o konuda karamsarım, umarım vardır...
SilFotoğraftaki yaşlı kadının elini tutan adam… 💕 Ne güzel insanlar da var; sakin, huzurlu, yaşamın içinde tatlı tatlı yürüyen insanlar! Keşke daha çok olsalar..
YanıtlaSilKeşke C.ciğim keşke...
SilBu fotoğraf güzel duygular veriyor, ben de seviyorum, kendim çekmemişim sanki. :))
Merhabalar.
YanıtlaSilHiç de naif düşünmüyorsunuz. Bilakis bu düşünceniz, düşünülmesi gereken bir düşünce. Eskiden hastane koridorlarında "sus" işaret yapan hemşire resimleri olurdu. İşte bu resim, hastananein kurallarını tümüyle ortaya koyuyordu. İnsanda sevgi, saygı, merhamet, hak hukuk kalmayınca maalesef böyle densizliklerle karşılaşabiliyoruz.
Selam ve saygılarımla.
Tam olarak ben de o resimleri andım ve aradım, çok gerekliymiş o fotoğraflar ve o uyarılar.
Silİnsanların duygu ve düşünceleri bir çeşit erozyona uğradıklarında hatırlatmalar daha da önemli demek ki...
Teşekkürlerimle...