B.B. ve ORKİDESİ *

kadın, arkadaşına söz vermiştir "tamam, öğleden sonra gider alırız" 
ne alınacaktır? ev ihtiyaçları işte; ütü masası, çamaşır asacağı, paspas, vs. 
fakat, bir yandan da feci şekilde bir üşengeçlik üzerinde; gitsen o kalabalık bunaltıcı, gitmesen arkadaşına söz vermişsin... 
taksiyle gitmeleri gereken uzaktaki büyük market yerine, yürüme mesafesindeki yeni alışveriş merkezini önerir. "olur tamam, orası da olur"


aman ne güzel! m.d. c.nc.pt ve m.g.r.s ta aradıkları nesnelerde indirimler de var. "iyi işte, alalım da çıkalım."
on dakika yürüme mesafesi denir ya, bu kadar yer kaplayan, havaleli nesne elde yayıla yayıla nasıl götürülecektir eve?
çocuklar!
arkadaşın oğlu, bir iki parçayı alır, önden döner eve.
kadının oğlu ve kızı eve dönerken yakınlardan çevrilir ve "çok mu lazım bunlar anne" itirazlarına aldırılmadan, taşımaya memur edilirler.


devamı şöyle olmalıydı "evde alınanlar yerleştirildi ve başarılı alış veriş gününün yorgunluğu atıldı". oysa gün b.b. günüydü, daha ne maceralar vardı yaşanacak! 


hazır yeni asacak alınmışken, hemen makineye atılan çamaşırlara hazır olsun diye açılan paketten bir takım teller fırlar önce.
"oğlum, bu şey kırıkmış, değiştirmeye gideceğim, götürür müsün beni?"
yavrucuk pek gönüllü olmasa da, "peki anne" der. gidilir, kırık asacak değiştirilir, eve dönülür, çamaşırlar asılır.


akşam yemeği hazırlığı için mutfağa girer, kadın.
orada duran paketi görünce, içeri doğru seslenir  "şu sebzeliği monte eder misin, oğlum?"  
cevap biraz homurtuludur sanki " daha sonra olsa?..."
"aman iyi, ben yaparım!" açar paketi kadın, ayakları ve sepetleri çıkarır ve tekerlekli ayaklardan birinin yamuk olduğunu fark eder.
"hah, bir de  'açmanıza gerek yok efendim, kalite kontrolü yapıyoruz'  demişlerdi!"
sonra tekrar içeriye seslenir, "yavrum beni götürür müsün yine, bu da yamuk çıktı, dingildeyip duruyor?"
cevap pöfleyen tonda gelir: "ders çalışıyorum anne!" 


peki, iş başa düşmüştür. kadın bilemez; akılsız başın cezasını ayaklar mı çekerdi, bahtsız bedeviyi çölde kutup ayısı mı kovalardı?
koca paketi kâh elinde kâh havada taşır, ulaşır mağazaya.
"efendim bu son üründü, size teşhirdeki ürünün ayaklarını versek?" cevabı karşısında önce bir "offf" der, sonra da "peki, verin".


eve döner, sepeti kurar, akşam yemeği hazırlığına başlar. 

* B.B. Brigitte Bardotte olsaydı keşke, kimmiş bildiniz mi?
Ve evet,  bu da bizim evin orkidesi. Arkadaşımın doğum günü hediyesiydi, üstü tomurcuk doluydu, bir fasıl açtı bitti, şimdi yine coştu.