PAULA

Bugünlerde sıcak hava, sıkıntılarına destek olduğum aile yakınlarım, yetişmem gereken işler derken, buraya yazma fırsatım olmuyor.
Yine de, dün sabah erken saatte uyanıp, son sayfalarını ağlamaktan gözlerim şişerek bitirdiğim bir romanı ve onu okuma hikayemi çabucak yazmak istedim.

Kitap aldığımda, ilk sayfaya adımı ve kitabı aldığım tarihi yazarım.
"Paula"yı Aralık 1996'da almışım. O sırada kızıma hamileydim. Kitabın arka kapak yazısı, onu satın almam için bir yandan merak uyandırırken, sonunun ne olmuş olacağına dair korku ve kuşku da onu okumaktan kaçınmama neden olmuştu.

Şöyle diyor arka kapak yazısı:

İsabel Allende'nin her kitabı, başlı başına bir olay oluyor. Paula da öyle, ama bu kitabı öncekilerden oldukça farklı; ister istemez daha duygusal, daha kişisel bir kitap. Şilili yazar Sonsuz Düzen adlı romanının tanıtımı için İspanya'da bulunduğu sırada, orada yaşamakta olan yeni evli kızı Paula ağır bir hastalıkla hastaneye kaldırılır ve komaya girer. Isabel Allende, bir anne olarak, bitkisel hayata giren biricik kızının başucunda, hastalık sürecini kaygıyla izlerken, bir gün iyileşeceğini umduğu kızına okutmak amacıyla ailesinin ve kendi yaşamının kesitlerini bir deftere yazmaya koyulur. Kızının bitkisel yaşamı bir yıla yakın sürer ve sonunda yazarın tuttuğu bu notlar, yaşamının en gizli köşelerini açığa çıkaran tutku dolu bir kitaba dönüşür. Şili yönetimine Pinochet diktatörlüğünün gelişi, Başkan Salvador Allende'nin intiharı, aşklar, acılar, bir kadın duyarlığıyla öylesine ustaca işlenmiştir ki, kitap hemen dünyanın dört bir yanında büyük okur kitlelerinin ortak sevgisini kazanır.

Defalarca elime alıp, sadece ön ve arka kapaklara bakıp, sonra kütüphaneye yerleştirdim, kitabı.
O gün bugün hep aklımda olan bu kitabı okuma cesaretini, ancak son deniz tatilimizde buldum; aradan geçen 12 yıldan sonra.
Yavaş yavaş okudum romanı; anlattığı kimi fantastik Güney Amerika'lı yaşantılarını, kimi hayatın, Şili'nin acımasız gerçeklerini, kimi bir ailenin kişisel tarihi olan hikayeleri ve kitaba adını veren Paula'nın hastalığının hikayesini.
Bitmesi yaklaştığında, sonunun zehir gibi olacağını anlamıştım.
Kitapla ilgili fazla ayrıntı yazmayacağım. Sadece, ona ayırdığınız zamanı fazlasıyla hakeden bir anlatı-roman, diyeyim.


Fotoğraf İsabel'in çocukluğundan.


Yazarı İsabel Allende'ye duyduğum hayranlığı ve bir çeşit yakınlığı tarif etmem zor. Yaşama tutkusu, mücadele azmi olağanüstü güçlü bir insan. Bir yandan da, genlerinde taşıdığı kanların ona verdiği delimsirek denebilecek gizemli bir tarafı var, sanki. Kendi sitesindeki yaşam öyküsüne göz atmak isterseniz, burada.


Kitaba ismini veren kızı Paula, evlendiği gün.


.