Nergisler saksıda solmaya yüz tutunca, saplarından kesip vazoya aldım, biraz da orada yaşadılar. Bugün artık kuru çiçek oldular.
Şimdi soğanlarını gelecek sene için saklamak için bitkinin yapraklarının kurumasını bekliyorum. Muhtemelen hibrit çiçek olduğu için yeniden çiçek açmayacak, ama yine de bir denemek istiyorum. Ya açarsa?
Nergisten sonra aldığım laleler, hava ısınınca iki üç gün içinde süratle büyüdüler.
Önce yaprakların arasından daha sivri bir uç belirdi. Sonra o ucun tepesi açılmaya başladı.
Cumartesi gecesi yatarken bir tanesinin içinden kırmızı çiçek çıkacağını görmüş oldum ve sevinerek uyudum.
Pazar sabahı iki tanesi açmaya başlamıştı bile.
Pazar günü dışarıda hava ışıl ışıl iken ve ben önce çocuklara kahvaltı hazırlamak sonra öğleden sonra misafirleri için yiyecek hazırlarken laleleri seyrettim durdum.
Her an değiştiler, her an.
Üçüncüsü inatçı çıktı, en son pazar akşamı kızım Ankara yolunda iken, o hâlâ goncaydı.
Pazartesi sabahı, düşen son cemre şerefine üçü birden tüm güzellikleriyle salınıyordu.
İki gündür, akşamları kapanıp, sabahları güneşi görünce yine yayılıyorlar. Bir yandan da saplarının boyu uzuyor.
Onları seyretmek, en güzel hediye bana.
iki sene önce çalıştığım yerdeki yardımcılarımızdan biri benim balkon çiçekçiliğine hevesimi anlayınca benim hanım bi sürü lale soğanı almış belediyeden al hocam deyip önüme 20 tane kadar yığmıştı. bi heves onları mart gibi dikip başlarında bekledim de cılız üç beş lale çıkarttım üfleye üfleye. ondan beri soğanlı bitkiden soğudum. toprakları yetmedi sanırım. 5 ini de babama ayırıp kardeşimle yollamıştım diksin diye. onlar da çıkmayınca sinir olup bıraktım lalenın peşini. senin elin yeşil bacım. her zamanki gibi. - elektra
YanıtlaSilElektram,
YanıtlaSilÖyle isterim ki gerçekten yeşilelli olayım ve küçük bir bahçecikte dikip büyütüp seyredeyim...
Sen yine vazgeçme, olan da yeter. :)