ALT BAŞLIK: BİR BLOG YAZDIĞIMI ÖĞRENEN ARKADAŞLARIM NELER YAZDI?
Bu yazı şımarıklık gibi geliyor bana, ama, elimde değil yazıp, yayınlayacağım.
Henüz acemiliğini üzerinden atamamış bir blogcu olarak, bugün çook sevinip şaşırmış olduğumu itiraf ederim. Çünkü, "mutfaktazen" tarafından yazılmış bir comment gördüm posta kutumda. AA, nasıl olur, beni nasıl bulmuş olabilir diye saf sorularla (blogcu olmaya kalkışmış biri bunları bilebilmeli ya, neyse...) uğraşmayı bir kenara bırakıp hemen duygularımı paylaşmaya karar verdim. Tüm bu işlere kalkışmamın sebeplerinden biridir "mutfaktazen", o nedenle müthiş keyiflendim.
Şimdi, yazıları okuyan arkadaşlarımın tepkileri:
Bazısı şaşırmış, bazısı beğenmiş, bir kısmı cesaretlendiriyor, bir kısmı çocuğu kompozisyon yarışması kazanmış ebeveyn heyecanına sahip...
Buyrun bakalım:
1- Ablakuş, sen yok musun sen! Var ya, sabah sabah ağlattın beni…
2- Çooook güzel bir blog ama tekrar tekrar tebrik ediyorum, ben de orda kendimin de icinde oldugu bir grubu duyunca çok sevindim, süper bir duygu. Ellerinize saglik…
3- İnan sen de bana hayat enerjisi verdin, ne güzel bir iş yapmışsın, uzuun uzuun vakit ayıramadım ama her yazdığına bir göz atmaya çalıştım, vaaayyyy be !!!!!
4- Yaaaa, çoook güzel olmuş!! Gerçekten kendimi bir an başka bir yerde hissettim, çok güzel bir blog olması apayrı bir konu, her bir başlığın altında sanki bir roman okuyor olduğum hissine kapılmam da apayrı bir konu, ama bir de 3 genç arkadaşımı kahvaltıya çağırdım diyerek bizden bahsetmeniz içimi acaipppp yaptı yaa.. "Ben bu sitenin yaratıcısı ekmekçikız'ın 3 genç arkadaşından biriyim işte" diye sevinç çığlıkları atarak arkadaşlarıma yolladim bu mail adresini! Çok gururluyum bunun bir parçası olabilmektennn! :) Muhteşem olmuş ne diyim!!
5- Hayatimda gordugum en guzel blog olduguna yemin edebilirim, beni cok heyecanlandirdi, kim bilir belki bir gun benim de olur :)
6- D. dedi ki, "çok hoşuma gitti, yani nasıl desemki, sanki çocuğu kompozisyon yarışmasına katılmış da başarılı olmuş bir ebeveyn gibi hissediyorum kendimi" !
7- E. dedi ki, "ya, inanamıyorum çok güzel valla." (Gerçekten beğenmiş canım arkadaşım, ama, yine de sesinde "bu şeye de ne denir ki şimdi, üf!" tonunu aldım sanki!)
8- P. dedi ki, “sayfa düzeni filan çok güzel olmuş, oğlun mu yaptı?” (Olur mu şekerim, haberi bile yok oğlumun, her şeyi ben yaptım.)
9- Kardeşimin işyerinden arkadaşları: Okumaya basladim bile. Cok ilginc..
10- Bir başka iş arkadaşı: ÇOK KEYİF ALDIM.
11- Bugun okudum ben de Ablana takdirlerimi ilet; gunluk okuma keyfini aldim... Kosusturmaca arasinda yazmayi nasil unuttugumuz ve dolayisiyla hafizamizin tukendigini/azaldigini dusundum..
12- merhaba, umarım göndermeyi başarabilirim. teknoloji ile aram çok kötü. anlaşılacağı üzere beceremedim.
(Aslında, benim beceriksizliğim, ayarları değiştirince, yorum yazılabilmeye başlandı!)
kızım bu sene ana okuluna başladı. okuldaki yemeklerle arası pek yok ama yavaş yavaş alışmaya başladı. "bugün ne yedin, güzel miydi?" diye sorduğumda, "güzeldi, içinde biraz havuç, patates ve biraz da sevgi vardı" diye cevap veriyor. yazınızı okurken, ekmeklerin içine sizin de biraz sevgi, hatta birazdan da fazla sevgi kattığınızı düşündüm ve bu sevginin, bu ekmekleri yiyenlere onlardan diğerlerine (anne, arkadaş vs) geçtiğini ve dönüp tekrar sizi bulduğunu düşündüm. bence ekmeklerin tamamında siteye girildiğinde insanın ruhuna iyi gelen müthiş erguvan ağacının rengi var.
elinize, yüreğinize sağlık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz!