KÖFTE, KÖFTEHOR, KÖFTECİ, ...

Var işte bi dolu köfteli sözcük.
Benim Malatya'lı atalarım değil de analarım çok çeşit köfte yaparlar.
Etli, etsiz, bulgurlu, ne diyorlardı hah, simitli...
Simitten köfte yapılır mı onu tam bilemedim sormam lazım da, simit nedir onu bilirim, çok ince taneli bulgurdur simit, ince bulgurdan da minik taneli. Simit pilavı yapardı anneannem, babaannem. Off, nefis olurdu.

Yahu, nerden çenem açıldı nereye saptım bak, güya bugünkü başarımı sizinle paylaşacaktım.
Başarı yaa, köfte yaptım, hem de İnegöl köftesi.
Tam öyle oldu, tadı, şekli, yapılışı...



Bakınız, işte "İnegöl köftesi" köftelerim, yanında eşlikçileri tere, roka, kıvırcık (geçen haftaki Antakya yeşillik tabakları etkisinden kurtulamadım, henüz), yancı olarak yoğurtlu havuç salatası ve köfteye alabanda etmiş halde duran lezzet katlayıcı unsur; hardal.

Köftenin tarifini Evcini'nden aldım. Uygularken biraz serbest takıldım, az ama.
Ne yapayım, tutamıyorum kendimi, daha bugüne dek harfiyen uyduğum hiç bi tarif olmadı. Öyle.
Bu seferki oynamalarım, esasa yönelik değil, sadece ayrıntıda; kaşar peyniri yerine parmesan ve ek olarak da bir yumurta ekledim, o kadar.

Tarifi okuyunca göreceksiniz, işin sırrı karbonattaymış.
Bu kadar basit işte.
O pofuduk, hem hafif lastiğimsi, hem hafif yumuşak oluşun sebebi buymuş; bu kadar.
Keşke, bu işde bir iş var dediğimiz her konuda basit gerçekleri böyle kolayca görebilsek, her zaman.

Neyse.
Köfte tarifini Evcini verdiğine göre, ben size yoğurtlu havucun tarifini vereyim.
Yoğurt ve havuç, normal koşullarda yanyana gelmez gibi duran iki besin maddesidir. Yani bence öyledir, havuç salatasına limon zeytinyağını yakıştırırım.
Oysa, havucu rendeledikten sonra, bir kaç diş sarmısak çentip, birlikte zeytinyağında çevirirseniz, havuçlar diriliğini kaybettikten sonra kenara alıp, az soğutup çırpılmış yoğurtla hemhal ederseniz, yan yana gelmeyecekler kavuşuverirler. İşte buyrun size yoğurtlu havuç salatası.
.