SÜMBÜL HANIM'IN SÜMBÜLLERİ

Akşam vakti.

İskele çıkışında çiçekçiler sıralanmış, durmakta.

"Artık bu akşam sümbül alacağım." Karar bu!

JoA'ya söz vermiştim, sümbül göstereceğim sana diye, kaç gündür bir rast gitmedi.

Çiçekçi var, sümbülü yok. Sümbül var benim yolum eve ulaşmıyor dolaşık, taşırsam solacaklar.

Sonunda bu akşam eğrisi doğrusuna denk düştü, işte ben eve gidiyorum, işte iskelede çiçekçiler, peki ya sümbül?

Mimoza var, aldım geçen hafta.

Frezya var, olabilir ama, sümbül de sümbül.

Birinciyi geç, ikinciyi geç, ohh! "Sümbüller kaça?"

Gel, bak kaç demet istiyorsun?

"Sen söyle hele, kaç para demeti?"

Parası kolay, değil mi ki sen bana geldin doğrudan, al bak şunları sana vereyim.

"Çok dedin, yarısı ancak."

Bak iki demet de frezya vereyim, düz yapalım, şimdi bozuk para bulamam.

"İyi ya, ver bakalım!"

Bak sana diyorum, benim adım Sümbül. Sümbül aldın ya, onun gibi sümbül. Sen yine bana gel olur mu? Hadi iyi akşamlar.

"Peki gelirim, iyi akşamlar!"

Hatırladım sonra, bu kış en uzun süre dayanan mis kokulu nergisleri de Sümbül Hanım'dan almıştım.

Buyrunuz:

Buncağızlar frezyalar.

Bunlar ise JoA'nın sümbülleri.

.