TATİL GÜNCESİ

Bu tatil de böyle geçiyor.
Hatta geçti gitti bile denebilir, ne kaldı ki şunun şurasında?
Üç gün!

Önce, sıcak hava durgun deniz.
Sonra rüzgar, yağmur, fırtına: Plajda herşey uçayazdı, topladılar bütün güneşlenme nesnelerini, sahil yosun denizi oldu, çakıllar denizin kıyısını belirlercesine sıralandılar.
Bu sabahtan beri rüzgar sakince esmekte, deniz hafif hafif çırpınmakta, delirmekten vazgeçmiş.

Oğlum bizim ardımızdan geldi, sınavları bitmemişti, sonra arkadaşlarıyla vakit geçirmeye başka bir koya gitti. Geldi ve yine gitti iki gün sonra; metal, rock dinlemeye şu üç günlük konser serisi için.
Kızım geç uyanıyor, ilişmiyorum uyusun. Sonra da güneş ve denizden kaçmak için elinden geleni yapıyor; internetkafe, televizyon, çok çabuk bitirilesi gereken kitap serisi, haa, bir de cep telefonu mesajlaşması...
Annem, yola çıkmadan başlamış bir enfeksiyon hastalığı nedeniyle yatağa düştü, iyiden iyiye. Bir kaç günü evden hiç çıkmadan geçirdi, neyse, şimdi iyi şükür.
Arkadaşım ve çocukları da benzer bir tatil hayatı sürüyor.
Biz iki arkadaşın günlük ve en beylik eğlencesi, öğlen civarı birer fincan kahve içip, birbirimize fal bakmak!

Bana gelince, sabah erken yapılması zorunlu bir işim olmadığında -kahvaltı hazırlamak, ilaç vermek vb.- uzun uzun yürüyorum denizin kıyıcığından, ardından da yüzüyorum. Kendim için yaptığım ve hiç vazgeçmediğim tatil keyfi bu. Kitap kapağı açmadım desem yeridir. Günlük gazetelere şöyle bir göz atıyorum, o kadar!
Tembellik son noktasında...

Hamiş:
Bir kaç kare fotoğraf çektim, nasıl olduysa!?
Dolunaydan iki gün sonraydı bu sayfadakiler.

.