lodos sersem ettin beni, yahu!

ay, aslında lodos hep yapar bunu istanbul'da.
denizi havalandırır, meteoroloji ağzıyla söylersek, deniz ulaşımında aksamalara neden olur.
ılık ılık esip bunaltır insanları, siniri tepesine çıkar ahalinin, her zamankinden kavgacı olur memleketlilerimiz. daha olmazsa bağ ağrıtır inceden inceden, kahve içsen bile kâr etmez.
lodosun gözü yaşlı olur derler. hava lodosa döndü mü, ardından yağmur beklenir.
hele, lodos kış ortası esip savurmuşsa, gözünüzün yaşına bakmaz o ılık rüzgâr, çekip giderken karı yağdırıverir.


bugünün lodosu beni sersem etti, yine.
bu defa lodosun işbirlikçisi istanbul trafiğiydi.
daha dün bu kadar esip savurmazken bile deniz yolculuğu çalkantılı olmuştu. bu sabahki rüzgârın fırtınaya yaklaşan hızı dolmuşla geçsem iyi olur kararı verdirdi, bana.
sabah, zaten bizim kıyıda işim vardı, onlar bitene dek trafik biraz rahatlamıştı.
akşamüstü erken çıktım işten. güya, erken!

önce yarım saat beklenen dolmuş kuyruğu, derken, tıkalı trafiği bütün istanbul'u dolaşarak aşmaya çalışan dolmuş şoförü derken, eve ulaşmam iki saat sürdü! bayılıyordum sıkıntıdan...
istanbul'u dolaşan şoför derken abarttığımı düşünmeyin lütfen, taksim'den köprüye ulaşana dek, teşvikiye, yıldız, darphane, zincirlikuyu, merkez komutanlığı gibi bin çeşit zigzag çizdik. o yetmedi, karşısına çıkan tüm girilmez yollara girdi, köprü çıkışında gişelere girerken en sol şeritten en sağ şeride geçti - inanın bunu aynen yaptı- üstelik bunu yaparken kimsenin yolunu kesmedi!


sonunda dolmuştan inip eve giderken, markete uğramam gerektiğini hatırlayınca, ayaklarım ağır geldi iyice. imdadıma oğlum yetişti, çocuğu dersinin başından kaldırdım, sesimdeki bitkin tona acımış olmalı, hemen geldi çocuğum.


işte bir lodos günü böyle geçti.

.