"TRAFİKTEN BUNALAN DENİZ YOLUNU SEÇİYOR"

Yukarıdaki başlık, bir gazete haberinden.
Hem de yedi yıl öncesinden.
Bugün çocuklarımla aile büyüğümüze erken bayram ziyareti yapmaktan dönerken, aynen denileni yaptık ve trafikten bunalıp, deniz yolunu seçtik.
Öyle bir hızla kendimizi Bebek'ten yola çıkıp, Kandilli'de Suna Abla balıkçısının önünden karaya çıkarken bulduk ki, kızım inanamayıp "biz şimdi öbür kıyıya geçtik mi?" deyiverdi!


Yolculuğumuz süratli olmanın yanı sıra acayip eğlenceliydi.
Kaptanımız, ee yani, kendisi çeşitli boy ve ebatlarda yük gemilerini ve türlü türlü deniz taşıtının arasından bizi üç dakikada karşı kıyıya ulaştırdığına göre, o gerçek bir kaptan olmalı!... Ha ne diyordum işte, kaptanımız tam kıyıya yaklaşırken şahane bir İtalyanca şarkı açtı, o bununla uğraşırken, kendi yarattığı dalgadan mıdır nedir, motora su bastı sanırım ve motor stop etti!


Komedinin zirvesi: Üç dakikada karşı kıyıdan geldik, motorun tekrar çalışması ve iskeleye yanaşmamız beş dakikadan fazla sürdü.
Kaptanımız, aynı anda iki işi yaparken motoru boğmasına kılıf geçiriyor; "romantik olsun diye müzik açıyorduk, motorun stop edeceği tuttu."
Kahkahayla güldüğüm bu işte!
Kıyıya çıkıp, İETT otobüsüne kapağı attığımızda ben sırıtmaya devam ediyordum.


İstanbul'un şaç baş yolduran acayip trafiği ve her duruma çare üreten girişimci ruhlu insanları nedeniyle, işte böyle bir absürde yakın hayatlar yaşıyoruz, ne dersiniz?

Bunun yerine üstteki fotoğraf gibisini istemem ama, keşke şu haberdeki seçenekler çoğalmış olsa...

.