İşte size bir vazo dolusu kır. Bir vazo dolusu papatya.
Papatya falı tutmak istersiniz belki.
Yetmiş bir yıldır farkına varmadan yaşadın; kanının akışının, yüreğinin vuruşunun, safra kesenden damlayan sarı sıvının, karaciğerinin salgıladığı ödün, idrar üreten böbreklerinin çalışmasının, kan şekerini dengeleyen pankreasının bilincinde olmadın; aklın hiçbir zaman bedeninin bu işlevlerine egemen olamazdı, soluk aldığını bilebilirdin, ama bunu düşünerek yapmış olmayacaksın; çünkü soluk alman düşüncene bağımlı değildi; bunlara hiç dikkat etmemiş, ama yine de yaşayıp gitmiş olacaksın; yapamadığın pek çok şey vardı; kırık cam parçalarından yapılma bir yatakta yatmak, ateş üzerinde yürümek, ölmüş gibi yapmak ve gövdenin bağımsız işlevlerini denetleyebilmek, üstesinden gelemeyeceğin işlerdi; vücudunu kendi haline bırakıp, sadece yaşamış oldun. Bugüne kadar.
Sf. 86
...yaşamak, Tanrı'ya ihanet etmektir; yaşamla ilgili her davranış, canlı varlıklar olduğumuzu kanıtlayan her davranış Tanrı'nın buyruklarına karşı gelmeyi gerektirir.
Sf. 119
.
Papatyalar çok güzel ve zarif..
YanıtlaSilPapatyalar ve gelincikler!
YanıtlaSilKırlarda daha zarif ne olabilir ki?
:)
Yazdığınız bölümler çok güzelmiş hafta sonu kitap almaya gidecektim alacağım kitaplar listesine ekledim. Tabi bir demette papatya almalıyım, keyifli bir hafta sonu diliyorum
YanıtlaSilBİBAPBAPBARAAPPOB! yazili gozukuyor blogroll'da ve fena dilime takildi:)
YanıtlaSilBilge'nin annesi,
YanıtlaSilBenim hafta sonu keyifli ve yağmurlu oldu.
Sizinki?
:)
Bestecim,
YanıtlaSilŞarkıyı önce yerleştirdim, sonra vazgeçtim. sen görünüyor diyince, tekrar yerleştirdim.
Dile fena takılıyor, haklısın!
:))
"Acıyı bilmek gücümüzü kırar, bizim düşüncemizi sarmayan, bizim farkımıza bile varmayan acının farkında olduğumuz anda onun kurbanı oluruz." Meksika tarihini ne kadar güzel anlatan bir romandir
YanıtlaSilpapatyalar ne kadar zarifler...
Melange hoşgeldiniz!:)
YanıtlaSilBen de sizin "Aşk Mutfağı"nı anlatan yazınıza bayıldım.
Kitap zevkimiz de ortak. Ne güzel!