KAR VE SOĞUKTAN ŞİKAYET ETMEK ÜZERİNE

Hatırlarsanız, geçen hafta mır mır söyleniyordum; hava soğuk da, kış uzun sürdü de, bahar gelsin de...
Geçen hafta bahar havasının ucu gözükünce, hemen arkadaşlarımızla kafa kafaya verdik, bir piknik planladık.
Bilirsiniz, pikniğin keyfi kalabalık gidince olur. Aradık, arkadaşlarımıza haber verdik. Piknik teklifini duyunca çok sevindiler ve fakat "ahh, keşke haftaya pikniğe gitsek, biz bu hafta Kartepe'ye gitmeyi planladık" dediler ve ardından hemen karşı teklif geldi, "siz bizimle gelseniz?"
Kafa kafaya verip düşündük, bahar havası özlemişken kır pikniği hayal ederken karlı tepelere gidilir mi?
Sonunda karar verdik; kış bitti, kar seneye dek fotoğraflarda görülecek, bahar pikniği haftaya da olur, hadi gidelim!

Kartepe, Sapanca gölünü tepeden gören, İzmit'e yakın bir dağ. Bakın şurada coğrafi konum ve özellikleri hakkında bilgiler var. Aşağıda hava pusluydu, fotoğrafta Sapanca gölü biraz silik duruyor.

Kartepe'de kar hafta sonu 2 metre 20 santimdi. Hava ısındıkça hızla eriyor karlar. Biz oradayken sabahtan akşamüstüne kadar çatılarda karlar gözle görülür şekilde azaldı. Sanırım, kayakçıları bir hafta daha idare eder, sonra kayılmaz olur.

Arkadaşlarımız kayarken, biz  telesiyejle tepeye çıkıp manzaraya karşı kahve içtik. Derken çoluk çocuk bütün kar meraklıları tepeye doluşunca, içimiz daraldı ve kendimizi aşağıya doğru yol boyunca yürüyüşe vurduk. Amacımız, manzaraya karşı uygun bir "kendin pişir, kendin ye" mekanı bulmak...

Bulduğumuz yerin manzarası güzel, köfte ve sucuk ızgarası fana değildi. Gerçi 6 km. yol yürüdükten sonra, bir de acıkmış olunca karın doyurmak için müşkülpesent  olmak ne kadar doğru, ayrı konu...
Yemek üstüne kahvelerimizi içerken oturduğumuz kerevette, başımı kaldırınca  bir tahta gemi gördüm ve yol yorgunluğumu unuttum.
El emeği tahta gemiyi yapan sanatçı eserini çok beğenmiş olmalı ki, replikaya "Titanic" adını yazmış.