SÜT KOKUSU

Yılbaşı akşamı sakin ve mutlu bir aile yemeğiyle başladı.

Kardeşim bir gün öncesinden yemek  hazırlığına başlamıştı, ben o gün börek, salata faslından destek üretimi yaptım.

Yurt dışında, şehir dışında, şehirde ama uzak mesafede olan dört çocuğumuz ve annemizle keyifle oturduk sofraya. 

Yenildi, içildi, sohbet edildi, gece yarısından önce benim çocuklar arkadaşlarına gitti, geceyarısından sonra annemle beni, kardeşim ve eniştem eve bıraktı.

E sonra olanlar oldu, meğer o saatlerde Reina'da can pazarı yaşanıyormuş, eve gelip televizyona bir bakayım deyince öğrendim. O ufacık mutluluk akşamı uçtu gitti elimizden.

O gece sofrayı süsleyen  çiçek 

Ertesi gün uzun süre kendime gelemedim ya da kendimde olmak için sebep görmedim.

Bir gün öncesinin "ya tutarsa!" iyi dilekleri gerçekler yüze çarpınca, çıkmayan  piyango biletinden daha derin bir hayal kırıklığı yaratıyor.

Öğleden sonra mutfağa girdim, çiftlikten gelmiş 5 litre sütü tencerelere pay ettim ve kaynatmaya başladım. Süt kaynadıkça misler gibi koktu ve ruhumu hafifletti.

Önce 1 litresinden lor yaptım, süzdüğüm peyniraltı suyuyla tarhana kaynattım.

Sonra 2,5 litresinden süt reçeli yaptım. Süt reçeli yapmak iki saat ocak başında durup bütün dikkatini kaynayan tencereye vermeyi ve neredeyse durmaksızın tencereyi karıştırmayı gerektiriyor. O kadar nefis bir sonucu oluyor ki, tüm zahmetine değiyor.

 Süt reçelinin soğumuş hali, kavanozda 

Kalan 1,5 litre süt ise sütlaç oldu, bir kısmı fırın sütlaç olup kızardı, bir kısmı kasede kalıp tarçınlandı