Yeni yılın ilk haftası geçti bile...

...oysa henüz geçen pazartesiydi, 1 Ocak. 

Yeni yıl takvimlerini astım, yeni yıl ajandasına bu senenin bayramlarını, önemli doğum günlerini işaretledim. 

Ve başladık, işte!

İlk hafta hareketli günlerle doluydu. Bir gün içinde yapacak iş çok olunca, o gün çabuk geçiyor, sanki.

İlk önemli yeni yıl icraatım, saçımı kestirmek oldu. Aslında iki üç ayda bir saçımın ucundan biraz düzelttiriyorum, ancak bu defa biraz modelli bir kesim yaptırıp üstüne bir de kuaförün gazına gelip saçıma botoks yaptırdım!

Botoks demeleri şıklık olsun diye sanırım. Yaptıkları işlem, esas olarak, saça bir şeyler sürüp bekletip, saçın biraz daha düz ve kolay şekil alır ve de elektriklenmesi azalmış bir hale gelmesini sağlamak. Sonuçtan şimdilik memnunum.

Haftanın diğer eğlenceli olayı, eski bir büro arkadaşımızın yeni ofisine taşınmasını bahane edip yeni yıl kutlaması için bir araya gelmemizdi. En eskilerden bir arkadaşımı da orada görmek beni çok sevindirdi. Kapanış öncesi son kadro bir iki eksikle bir araya gelmiş olduk ve hasret giderdik. Konuşacak çok konu vardı; büyüyen çocuklar, ikinci çocuğu gelenler, bebek bekleyenler derken biz emeklilerin gezme tozma planları... Sohbete, benim ofiste her sene yapmayı ihmal etmediğim sıcak şarap bu sefer de eşlik edince, zaman keyifle akıp gitti.

Ertesi gün bayan E.'nin doğum günü için mavi yolculuk grubumuzla Kadıköy'de buluştuk. Buluşmanın pazar günü öğlen saatinde oluşu öğlen yemeği mi yesek, pasta eşliğinde kahve mi içsek karışıklığına neden oldu. Ve fakat, biz yılmadık duruma bir çözüm bulduk; pastaneye oturup, yakındaki bir pideciden sipariş verdik. Böylece açlar karınlarını doyurup üstüne pasta kahve keyfi de yaptılar. Benim gibi, güya tok olanlar da yandan yandan pidelerden çöplendi, haliyle. Umarım, mekan sahibi, yaşımıza hürmeten olsa gerek verdiği "pide yiyebilirsiniz" izninden fazla pişman olmamıştır. 

Kalabalık grubumuz, bizi buluşturan nokta olan mavi yolculuğun bu seneye dair  planlarını da vakit geçirmeden orada yapmaya başlayınca epey gürültü çıkardık ortamda. 

Neyse artık, affola!

Fotoğraftakiler, malta eriği çiçeği.
Geçen ay bizim apartmanın bahçesindeki malta eriği ağacında açtılar.
Mis gibi koktular günlerce.