MOR HAVUÇ

Geçen hafta, tatilin son günü, oğlumla pazara çıktık.
Birkaç kilo meyve alıp dönmek niyetindeyken, "ah, kesme hamur varmış", "trabzon hurması da alalım", "datça bademi, bu" diye diye, ellerimiz kollarımız dolu döndük. Oğlum, "anne, ne kadar ilginç yabansı kokuyor, pazar yeri" diye beğenisini belirtince, mest oldum.

Bu arada, şekli havuca benzeyen, rengi ise pancarı andıran bir sebze (olsa gerek) gördüm. Satıcıya sordum, "nedir?" diye. "Abla, şalgam bu, Urfa'dan geliyor" dedi. Almaya niyetlendim de, ne yaparım ki? Satıcıya sordum "peki, ne yapılıyor, suyu mu çıkarılır?" "Ne istersen yap, abla. İster suyunu çıkar, ister rendele ye!"
Aldık morları, geldik eve.
Hemen konunun uzmanına danıştım, yerel özelliklerle ilgili bilgi aldım.

Bu akşam, denk düştü, onu ve bizim "havuç" diye bildiğimiz havucu rendeledim ve kıvırcık katıp, turpla süsleyip, salatasını yaptım.
Buyrun burada:


Büyüttüğünüzde yakından görebileceğiniz gibi, mor lahana gibi duranlar, pırçikli, yabani havuç, şalgam her ne ise, o işte. Anladığım, Urfa'da veya Adana'da şalgam suyu yapılırken rengini veren, bu pırçikli. Çünkü, rendelerken parmaklarım mora boyandı ve halen daha morlar. Olsun, varsın. Yediğimiz salatanın lezzetine değdi, doğrusu.

Aşağıdaki bilgi, fikrinizi aydınlatır, umarım. Üzerini tıklarsanız, birkaç havuçlu tarif de bulabilirsiniz.

Araştırmalar gösteriyor ki yabani havuç ilk olarak Asya’da ortaya çıktı. Koyu mor rengindeki bu yabani bitki acımsı, damağa pek de hoş gelmeyen bir lezzete sahip olduğundan pek itibar görmedi.
15. yüzyıla kadar havucu bugün bidiğimiz haline getirmek için yoğun çabalar sarf edildi. Ve nihayetinde, Hollandalı botanikçiler bunu başarabildi. Bu büyük başarı, o dönemde Avrupa’da çok ses getirdi.

.