SİS

Parkın bu görüntüsü sonradan eklendi, yani hile var! Sis günü, bu ağaçların tomurcukları daha yeni baş vermişti. Ne kadar güzeller, di mi? Kıyamadım, arada bakarım diye, burayı uygun gördüm!

Bugünlerde -tuhaf demiyeyim de- ilginç şeyler oluyor.
Ne diyeceğimi bilemedim de şeyler dedim:
Matrak taksi şöförü, duvarlardaki anti-yazılar, son olarak cumartesi günü sis!

Şöyle oldu:
Cumartesi öğlen saatlerinde Fenerbahçe Parkı'na gitmeye karar verdik. Güzel!
Bir cumartesi günü zorunluluğu olarak, trafik coşmuştu, tabii ki.
Yolda sıkılınca uyuklamaya başladım, araba kullanmamanın konfor sağlayan bir sonucu olarak.

Parka gelmişiz, tam uyanıyorum: "Aa, bu duman da ne? Hayır, duman değil, sis o!" dediklerini duydum.
Derken, parkın ucundaki fenerin sis düdüklerini duyduk.
Eh, hava almaya, gezmeye parka gelmişiz. Gezeceğiz de, nerede, nasıl? Sis indi, bile!
Yürüyoruz, hayal ettiğimizin tamamen dışında bir ortamda olduğumuz için de, uyum sağlamaya çalışıyoruz! Sis düdüklerinin bir kaleden geldiğini sanıyoruz, mesela. Çocuklar için gizemli bir eğlence çıkıyor.

Gezmeye diye çıkıp, ilginç bir mikro iklim olayının içinde buluverdik kendimizi. Neyse, yarım saat içinde sis yavaşça açıldı, güneş sırtımızı ısıtmaya başladı. Artık, hayalini kurduğumuz park keyfinin tadını çıkarır olduk.

Ancak, akşam haberlerde o günkü sis yüzünden bir yolcu motoruyla bir kosterin çattığını, üstelik, başını çarpan bir yolcunun öldüğünü öğrenince çok üzüldüm.
O günkü ani sis bize masalımsı anlar yaşatırken, cana ve üzüntüye mal olmuştu.
Ne garip şey, yaşam!