SİNEMADA FİLM SEYRETMEK

Seyrettiğim filmleri yazıp duruyorum ya, düşündüm de teknik bilgi vererek, sanki gazete TV tanıtım sayfasına yazar gibi oluyor.
Oysa:
Miso bir filmi anlatınca, öyle güzel hikaye ediyor ki yeniden seyrediyor gibi oluyorum.
Peri filmleri anılarıyla anlatıyor, film dışında üzerinde düşünülecek öyle çok konu çıkıyor ki.
Sndrnella filmin oyuncularını, onların daha önceki filmlerini, hangisini neden yakışıklı bulduğunu anlatıyor, bir sürü eğlence çıkıyor.
Simon bir üstad; hem çok geniş bir sinema kültürü var, hem de hoş şekilde hikaye ediyor.
Hımm, belki, zaman zaman film, sinema yazan başka arkadaşları da okuyorumdur da, atlamış olabilirim.
Neden bunları yazdım?
Farkettim ki, son zamanlarda seyrettiğim filmleri yazmaz olmuşum. Gerçi, bu ara biraz düşük bir performans gösterdim, haftada bir filme ancak gittim.
Yine de "Little Miss Sunshine"ı, "Mr. Bean Tatilde"yi yazabilirdim mesela.

Evde seyredilmeyi bekleyen, merak ettiğim filmlerin DVDleri dururken, kalkıp sinemaya gidiyorum.
Yeni bir filme başlandığını (yerli/yabancı) okumak beni heyecanlandırıyor.
Sevdiğim oyuncu ve yönetmenlerin farklı filmlerde biraraya gelmeleri, anlatılan hikayeyi daha çok merak etmeme neden oluyor.
Ne kadar keyifsiz olursam olayım, bir sinema salonuna girip, koltuğa oturup ışıkların sönmesini beklemek anından başlayarak herşeyi unutuyorum.
Her film, bana başka bir dünyanın kapılarını açıyor ve bir süreliğine de olsa o farklı dünyada yaşıyorum. Gerçi sonrasında o filmle ilgili pek çok şeyi unutabiliyorum, özellikle de filmlerin sonlarını hiç hatırlamıyorum.
Çocukluğumda, haftada iki kere film değişen ve her seferinde "iki film birden" seyrettiğimiz, tek eğlencenin sinemaya gitmek olduğu kasaba sinemalarından beri bu böyle.