Talisciğim, bana bir sobe görevi vermiş idi. Bu güne dek, cevaplamadan geldim.
Sözüm söz.
Şimdi yazayım, hem de havamız değişsin.
Gerçi, bu da sıkıntılı bir konu.
Başlığa bakar mısınız?
Bir kere zorunluluk var: YAP!
Yapmaycam işte!
İşte bu tam benlik bir durum.
Bir işi yapmak zorunda olayım, varın siz ondan hayır bekleyin.
YAPMAM!
Yapmamak için elimden geleni ardıma koymam.
Mesele, işin zor veya kolay oluşu değil.
Zorunlu olma durumu.
Hani bazı kağıt oyunlarında "mecburcu" diye birisi olur, o eli açamayacak olsa da oyuna devam etmek zorunluluğu vardır.
Onun gibi.
Aslında, zor işlere daha kolay girişirim.
Bir de böyle bir tersliğim var.
Şincik, bu sobenin amacı illa ki bir dizi iş saymaksa, şu an okuyup görüş bildirmem beklenen protokol yerine bu yazıyı yazmış olma durumumu itiraf ederek, huzurlarınızdan ayrılayım.
Topu havaya atarken söylenecek isimlere gelince;
Mitmit ve Çoban diyerek, kaçıyorum.
Norman Rockwell
Bu seneki ajandamın ressamından, her zaman yapmayı en çok istediğim şeyi yapan bir genç kız resmi ekleyerek, konuyu noktalıyorum.
Teşekkür ederim Ekmekçikızcım :)
YanıtlaSilYa ben de aynı senin gibiyim, bir şeye zorlanırsam hemen soğuyorum o şeyden, buz kesiyorum.. Küçükken annem beni kaldırırken onun "kalk" demediği anı kollardım kalkmak için.. Ben kalkmayınca boyuna kalk dediğinden geç kalırdım, sinirden kızarırdım, kalk demeyi bıraksa kalkıcam halbuki :)) Bu da bir manyak inat işte..
Sevgiler canım..
hahaha çobaaaan yazmak zorundasın artık nabeer :D
YanıtlaSilbu arada sayfanın başına koyduğun resme bayılıyorum ben...o nasıl bir mavi yahu...
Taliscim,
YanıtlaSilBana küçüklüğümde, annem babam, keçi ya da inatçı keçi derdi.
Bak, demek taa oralardan tanışıyormuşuz.
:-))
Deliciğim,
YanıtlaSilSiz hep sayfa şablonunu şunu bunu değiştiriyorsunuz.
Yazdıklarımı kaybederim diye, bir türlü cesaret edemiyorum.
Onun yerine başlıktaki resmi kurcalıyorum.
Bir de şu fotoşop hadisesini becersem, daha çok foto değiştirecem de, henüz ilmine eremedim.
:))
Unutuyordum Deli,
YanıtlaSilÇobanın sobesine gelince, bak belki benim inatçı keçi olduğumu duyunca bir hamle eder, yazar.
Çobanımız o, ya!
:-))
İşte hayalimdeki EkmekçiÇız.
YanıtlaSilAma ekmek pişirirke başında fistolu beyaz bi başlık ve aynından önlük olacak.
Yapılacak işlere son noktayı koymuşsun be Çızım:)Süpersin hahhaa
Biyo, tamam. Bir yerden bulup bir fistolu başlık alıcam.:)
YanıtlaSilYapılacak işlerin en sonu da en başı da odur: Otur, oku, yaz!
:))
Seni inat seniiii.
YanıtlaSilYa-pa-cak-sınnn :)
marruu
beni sobeleseydin eger telefon etmek derdim kolaylikla. zorunlu olmasam da zor gelir telefon etmek bana. bu yuzden malesef pekcok arkadasim kirilmistir bana, ama beni taniyinca gecer kirginliklari ;)
YanıtlaSiliyi hafta sonlariii!
Hayır, Miso!
YanıtlaSilYap-may-cam!
:-))
Mr. Akrep,
YanıtlaSilHoşgeldiniz!
Ve fakat sizi ebelemek aklıma gelemezdi ki, bu ilk ziyaretiniz.
:)
Bu ziyaretinizi benim S.böcek arkadaşıma mı borçluyum, acaba?
:))
yapmam yapamam ekmekçikız. bana yap denileni inadıma yapmam .çaaaaaaaaak:)
YanıtlaSilimza:
çobanın güdeceklerinden elektra kişisi
Ekmekcikizcigim,
YanıtlaSilyanlislikla mr.akrep adina yazmisim -bilgisayarda malum kisi :) blogger'a login durumdaymis-, bakalim ekmekcikiz hanimcigim bana cevap vermis mi diye girdim ki ne goreyim!!! yoksa sizleri yaniltmak gibi bir amacim yoktur efendim...
Çok hoş!
YanıtlaSilBen de yeni bir okur diye heyecanlandım.
:))
Elektracım,
YanıtlaSilÜstteki yazının başını uçurunca kapıldığım elem ve kederden olsa gerek, buradaki "çaaaaaaak" cevapsız kalmış.
Çaaaaakk!
Aman, bu marifetimizi çocuklar duymasın, yoksa, onlara aman yavrum ne bu inat böyle lafı ettiğimizde havada kalacak.
:))
amanin, ne kadar utandim. top yere duseli yil olmus, ben etrafta bıt bıt diye geziyorum.
YanıtlaSilbi dakka keciler, ben de eskiden keciydim, yanima iki keci daha katilinca terfi edildim, coban oldum.
ben cobanliktan ne anlar....
en kisa zamanda yazıciim
Ah-haa!
YanıtlaSilŞimdi anladım bu çobanlık nerden geliyormuş.
Keçi güden anne!
Elektra duy, bak başka bir kulüp daha oldu; inatçı keçiler kulübü...
:-))