Arzu'nun bugünkü yazısı bana bir şarkı hatırlattı.
O şarkıyı koymak istedim. Youtube gazi olduğu için mümkün olmadı. Şurdan bir link vereyim size, kendi imkanlarınızla ulaşırsınız belki.
Hani, o bırakıp giderken seni,
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni,
Yüzüne bu türlü bakmayacaktın?
Sonra da hoop sıçrayıp, en sevdiklerimden birine geçtim.
Buyrun aşağıda.
Obua - Heinz Holliger
Şef - Jesus Lopez Cobos
Mozart, sevincin tılsımının notaya dökülmüşüdür.
YanıtlaSilBach'la varoluş karşısında duyduğun hayranlığın mabedinde içten alevlenir, dıştan taş kesilirsin.
Ya Beethoven? İşte onu uzun uzun yazmam gerekir.
Metin Bey,
YanıtlaSilBeethoven'ı anlatacağınız yazıyı merakla bekliyorum. Onun bir dahi olduğunu düşünüyorum. Shakespeare'in metinlerinin edebiyat babında taşıdığı değer ve önem neyse, bence, Beethoven'ın besteleri de müzikte o anlama geliyor.
Acaba diyorum, "konuk yazar alma" düşüncenizi devam ettirerek, yazınızı burada yayınlayabilir miyim?
:)
Heh heh! Önce siz efenim!
YanıtlaSilBen buyurdum efendim!
YanıtlaSilŞimdi de siz buyurun.
:))
Yazının müziği benden olsun.
:)
Amaniiiin! Borçlarım her geçen gün katlanarak artıyor! Cano Hanım'a da Orhan Pamukzadegil yazısı yazacam daha!
YanıtlaSil