KÜBA

Aldı sözü Fü. Hanım.
Dinleyelim.

"...Küba'ya yolculuk için iki seçeneğimiz vardı. Birincisi İspanya ikincisi Fransa üzerinden aktarmalı. İspanya aktarmasında daha çok bekleneceği için, Fransa üzerinden olanı seçtik. Bunca senedir uzak yerlere yolculuk yaparım, Paris'ten Havana'ya uçarken, hayatımda ilk kez bir jumbo jete bindim. Uçak iki katlıydı, böyle bir rahatlık görmedim, beni bilirsin uzun oturamam, kalkıp bol bol yürüdüm, gezdim, çok rahat ettim. Paris-Havana on saat sürdü. Aslında gidişte de dönüşte de yaklaşık birer günümüz yolda geçti sayılır. Böylece dokuz günlük tatilin ne süresi bir hafta oldu.

Otelimiz, 1 Ocak 1959 tarihindeki Küba devriminde adıyla anılan bir mekan; National Hotel. Batista ülkeyi terk etmeden önceki son büyük yılbaşı balosunu 31 Aralık 1958'de burada vermiş.
Hikayenin öncesi de var; oteli yaptıran All Capone! Hollywood'un ünlü sanatçılarından oluşan avanesini ağırlamak için bu oteli inşa ettirmiş, zamanında. Otelin, bütün Capone otellerinde olduğu gibi, iki kulesi var, kendisi de bu kulelerden birinde kalırmış.

Devrim Meydanı

Başlangıçta üç gece iki gün gün Havana/La Habana'yı ve çevresini gezdik.
Bak şunlar dikkatimi çekti:
Hiç bir yerde Fidel castro heykeli, büstü yok.
Che'nin heykeli sadece mozolesinde var.
Etrafta görülen az sayıda heykel, İspanyollara karşı ilk isyanı başlatan milli kahraman Jose Marti'nin heykeli. 1853 yılında doğmuş. Hani şu meşhur Guantanamera şarkısı var ya, onun sözlerini Marti yazmış, meğer.
Haa, bir de Havana'da deniz kenarında kordon boyu diyebileceğimiz güzel bir yerde, bir Atatürk büstü var. 1993'de Gürbüz Çapan'ın Küba ziyaretinden sonra, 1995'de bu büst gönderiliyor ve yerleştiriliyor, İstanbul'da Esenyurt'ta da bir Jose Marti büstü açılmış.

Comandante Che Guevera

Gördüğümüz her şehirde, en az bir tane "müzik kubbesi" adını verdikleri bir yer var. Burası, yağmur mevsiminde korunaklı olsun diye kubbe şeklinde inşa edilmiş, etrafı açıklık. Akşamları müzisyenler geliyor, kubbenin altında çalıyor, insanlar etrafta toplanıp dinliyor, dans ediyor ve bu faaliyet parasız.

Sokakları süpüren çöpcülerin temizliği dikkate değer.

Para demişken, insaların giyiminden söz edeyim:
Herkes hiç bir lüks, süs püs olmadan, ancak sade ve temiz giyiniyor.
Sahiden temizler, bembeyaz giyiniyorlar.
O sıcak iklimde ter kokusu hiç duymadım, parfüm kokusu da yok, ama sabun kokusu var.
Bilirsin, Avrupa'yı da Amerika'yı da tanırım, oralarda her türlü lüksün yanında en olmayacak sefaleti de görürüsün. Ama, Küba'da sefalet yok, fakirlik var mutlaka ancak, rahatsızlık verecek sefil halli insanlar yok. İnsanlar kendi halinde, güleryüzlü, sakin ve yardımseverler.

Havana'da tipik bir sokak

Küba ve ABD ilişkisi resmi olarak yok, güya. Bir yandan da o kadar çok içiçeler ki, karşılıklı olarak, elçilikleri olmamasına rağmen, "US Point" ve "Cuba Point" isimli duvar arkası korumalı binalarda bu "ilişkisizlik" sürdürülüyor.

Hiç bir yerde reklam panosu görmedim, ayrıca alışveriş merkezi gibi bir takım yerler de yok. Bizim eski Sümerbanklar tarzında bazı mağazalar ve tek tük de yiyecek içecek satan dükkanlar var. Her yerde sadelik hakim.

Diğer taraftan Opera binası, Capitol binası, ve katedralleri muhteşem.

LA BODEGUITA DEL MEDIO isimli ünlü lokantada barmenler mojito hazırlıyorlar.

İçkilerini çok sevdim. Mojito, pinacolado, daikiri tam sevdiğim gibi tatlı, lezzetli içkiler.
Güzel sütlü tatlıları ve meyveli turtaları var.

Havana'dan sonra, deniz kenarındaki Varadero'ya gittik.
Burası kişiliksiz bir oteller bölgesi, dünyanın her tarafında rastlanan kocaman oteller var, yani burası Küba değil. Küba'nın şeker kamışı ticareti, Rusya'daki ekonomik kriz nedeniyle çökünce, İspanyollardan bu bölgede turizmi geliştirmeleri isteniyor ve bu oteller kuruluyor.
Yakındaki köylerde, "casa" denen bed&breakfast pansiyonlar var, büyük otel yerine orada kalmayı tercih ederdim.
Gerçi, otelin keyfini de sürmedik, diyemem.

Varadero'daki otel, hani havuz kenarında pinacoladomu yudumladığım...

ZAPATA bölgesindeki LA BOCA timsah ciftliğindeyiz. Aman üstüme geliyo, hemde ağzını açmışşş!




Timsah çiftliğinden sonra tekne ile LAGUNA DEL TESORO - DEFİNE GÖLÜ' ne geldik. Gölün ortasındaki TAYNO adasında eskiden yaşayan yerlilerin hayatlarını anlatan heykeller var. Bu iki fotoğraf o heykellerden ikisi. Maalesef ada halkının tümü İspanyollarca öldürülmüş.

Varadero'dan sonra Trinidad'a gittik ve orada bir gece kaldık. Burası Unesco tarafından koruma altına alınmış bir bölge. Tipik yapıları ve yaşantısıyla bir kültür hazinesi.


Bütün bunlardan sonra söylemeliyim ki, tekrar Küba'ya gelmek, görmediğim yerlerini halkın içinde kendi başıma gezmek isterim.
Kendileriyle barışık, kafaları dik bu insanların memleketi, 68 kuşağından ve Che hayranı bir insan olarak, beni kesinlikle hayal kırıklığına uğratmadığı gibi, tam aksine gördüklerimle beni mutlu etti..."

İşte Fü. Hanımın anlattıklarından aktarmayı becerebildiklerim bunlar.

Eksik gedik için gezginimizden ve sizden özür dilerim.

Benim bu işten kazancım, bu geziyi birinci ağızdan dinlemenin yanısıra, meyve çekirdeklerinden yapılmış bir kolye; Küba anısı, Fü.'cüğümden bana...

.