HAFTASONU

Ben iflah olmam arkadaşlar!
Haftasonu, hepiniz için nedir?
Dinlenilecek, hafta içine, iş koşturmasına enerji toplayacak bir zaman parçası değil mi?
Ben, bu tanımlanan dilimi tamamen tersine amaçla kullanır oldum, son zamanlarda.
Zembereği boşalmış gibi bir koşturma, oraya da buraya da şuraya yetişmek için debelenme, sonunda yorgun argın "Ohh! yarın işe gideceğim, biraz kendime gelirim" düşüncesi içinde Pazar gecesini bulma.
Hah! Eminim, şu anda bir ton kadar küfür yedim, "nee, nedir bu Pazartesisizlik(!) sendromu" nidaları arasında...
Fakat, gerçek bu!

Bakın neler yaptım, son iki günde.
Fü. Hanım ile buluşup, yolculuk notlarını toparlamak,
Bu notları, fotoğraflarla birleştirip yazıya aktarmak,

Yürüyüş yapmak,
Üstüne spora, daha doğrusu egzersize gitmek,

Hayallerin Peşinde - Revolutionary Road filmine gitmek ve çok beğendim, bunu mutlaka yazayım demek,

Kitap kulübümüzün aylık toplantısına katılmak, kitabımız Fountainhead'in yazarı Ayn Rand'la ilgili çok ilginç bilgiler edinmek, "hımm, bunları da yazmalıyım" demek,

Kardeşim ve yeğenimle buluşup, yemek yemek, sohbet etmek,

Yeni iş kuran bir arkadaşımın düzenlediği bir toplantıya danışılmak için katılmak,

Yağmura ve maç kalabalığına rastlayan akşamüstü saatinde deli çıkartan trafikte küfür kalay bayılmak,

Akşamki yemek için hazırlık yapmak,
Sabahki kahvaltı için hazırlık yapmak,

Uzun kahvaltılı bir eski-yeni arkadaş toplantısı ve sohbetle keyiflenmek,
Uzun bir öğlen oturmasıyla sohbeti koyultmak, gülmek, dünyadan kâm alıp şükretmek,

Kızım için Breaking Dawn'ı aramak aramak aramak...

Akşam yemeği için balık almak, pişirmek, salata yapmak,
Ekmek mayalamak, pişirmek, bu arada parçası kırılmış ve pert olmuş ekmek makinesini kapı önüne koymak,

Blog yazısı yazmak ve artık yeter, susmak.

İyi geceler, iyi haftalar.

Buyrun, Küba haftası kapsamında son veda burada. Dinleyiniz bu değişik yorumu, tercihen yüksek sesle.

.