TALİSMAN BENİ !F'E GÖTÜRDÜ!

Şımarmıştım Talisman'a, beni !f'e götür diye. Duydu sesimi koştu, sonra "seç hangisi?" dedi. Seçtim, kavilleştik.
Bugün filmden çıktığımızda ikimiz de susup kaldık bir süre. Sonra yavaş yavaş kendimize geldik, bir-iki cümle kurduk. Derken birşeyler yedik, içtik, çenemiz açıldı.
Taa neden sonra, ayrılmadan önce film hakkında tekrar konuşabildik.
Bu kadar sade, duru anlatılmış bir filmin bu kadar sarsıcı olabilmesinden çok etkilendim.
Filmin özetinde şöyle denmiş:
Samson ve Delilah’nın dünyasının sınırları, Avustralya’nın merkezindeki çölde konumlanmış küçük ve ıssız bir Aborijin köyünden ibaret.  (Lütfen tıklayın ve özeti okuyun, fragmanı izleyin.)
Bir avuç kalmış Aborjin'lerin dünyası, o iki gencin yaşadıkları, o bütün insanların aynı olan dramı öylesine güzel anlatılmıştı ki, bu filmi gördüğüme çok memnun oldum.
Dünyanın öteki ucundaki, çok farklı sandığımız insanların tüm yaşadıklarının ne kadar da "biz" olduğunu görmek etkileyiciydi.

Ama sabah önce kitap kulübü vardı.
Nasıl yağıyordu yağmur, sular götürdü caddeleri. Ol sebepten üyelerimiz gecikerek geldiler.
Bugün şiir günüydü; herkes seçtiği bir şairi anlattı kısaca ve onun sevdiği bir şiirini okudu.
Edip Cansever, Nazım Hikmet, Can Yücel, Mevlana, Melih Cevdet Anday, Sezai Karakoç, İlhan Berk, Cevat Çapan, derken benden  Birhan Keskin.

Bir kısmı şuydu okuduğumun:

sana böyle akmaktan çok korktuğum için
oldu herşey 
...........

aklıma suyun intiharı geliyordu hep
şelale deyince
divaneliği söylüyordum

sana böyle akmaktan çok korktuğum içindi
şelalenin sinirini bozdum az önce
ordan geliyorum.

.