MUTFAĞIN FELSEFESİ

Laura Esquivel'in yazdığı "SAKLI LEZZETLER" Can Yayınlarında çıktı. Bknz.

L. Esquivel de kim derseniz, hani "Acı Çikolata" isimli nefis romanı hatırlayın derim; onun yazarı. Başka bilgi isteyeyene tık.

İntimas Suculencias/Saklı Lezzetler yeni yazılmış bir kitap değil, on seneyi aşkın bir geçmişi var. Bizde yayınlanması yeni akla gelmiş diyelim. Son zamanlarda yemek kitapları, yemek kültürü kitapları popülerleşti ya, ondan olsa gerek.

Kitap, rahatça okunuyor. Bölümler kısa, metinler akıcı. Üstelik her sayfada konuyla ilgili, metni destekleyen çok hoş illüstürasyonlar var. Aralara serpiştirilmiş bir kaç yemek tarifi de yer alıyor kitapta.

Ancak esas olarak bir tarif kitabı değil bu, mutfak ya da yemek kültürü kitabı da değil. Yazarının önsözde anlattığı gibi bu bir felsefi deneme. Kitaptaki metinler "yeni insan" için, onu anlatmak için yazılmış.

Diyor ki, Laura Esquivel:

"Bu yeni insan kim? Yeni insan, geçmişini, geçmişin deneyimlerini, yitirilmiş tatları, unutulmuş müziği, büyükbabalarının ve büyükannelerinin yüzünü, ölülerinin mizacını yaşama katabilen insandır. Üretimden çok üreten insanın önemli olduğunu, insan gelişiminin temel amacının insanın, bütün insanların refahı olduğunu unutmayan insandır.

Yeni insan bütün insandır. Bizi bölen hep bir tarafımızı eksik, kötürüm bırakan ve bizi mutsuz eden önyargılardan arınmayı başarmış olandır."

Bir alıntı da, "Acı Biber" başlıklı bölümden:

"Eğer kişiyi, ne yediği, kiminle yediği, nasıl yediği ve yediğine verdiği anlam belirliyorsa, biz Meksikalılar için, mısırın çocukları olduğumuz, ama acı biberle yoğrulduğumuz sonucuna varılabilir."

"Saklı Lezzetler / Mutfağa Felsefi Bir Yaklaşım" bölümü ise, Adem ve Havva'nın cennetten kovulmasına neden olan "elma"nın rahmi andırmasından başlayarak, yiyecek, bilgi ve zevkin yazınsal yaratıda birlikte anılmasının terk edilmesinin insanlık üzerindeki kayıp sayılacak etkileriyle devam eden ve bu zevke yeniden dönmenin yollarından sözeden, bütünüyle alıntılanacak bir metin. 

Son söz:

"Ocak, yemek, keder ve neşe paylaşılabilir. Özel kutlamalarda ya da günlük hayatın olağanlığında duyulan neşe. En zor, en acılı anlardaki kederi; ölümü ve yitirişi. sonuçta ancak bu dayanışmayla, bütün bu koskocaman dünyayı karnımızda taşıyabiliriz."

.