ALLENDE'DEN VE BİSİKLET GÜNLÜĞÜNDEN BU YANA...

Bu sabah, çocukları gönderdikten sonra sabah haberlerine bakayım diye mutaden televizyonu açtım. sonra, bir saate yakın süre ekranın başında çakıldım kaldım.
NTV Şili'den canlı yayın yapıyordu, 66 gündür bakır madeninde tutsak kalmış 33 madencinin yukarıya çıkarılışlarını gösteriyordu.

Çocukluk sonu günlerimde radyoda Şili'yle ilgili haberlerde Allende'ye darbe yapılması sürecinde bakır madeni, maden işçileri sözlerini sıkça duyduğumu hatırlıyorum.
Yıllar sonra bir kez daha bakır madeni işçileriyle karşılaşmıştım. Che Guevera'nın gençlik günlerindeki Güney Amerika gezisinin anlatıldığı Bisiklet Günlükleri'nde, Şili'deki madenler, orada komşu ülkelerden çalışmaya gelen işçiler, yaşamak zorunda kaldıkları sefalet, zor hayat koşulları vardı.


Son defa, günlerdir aklım Şili'de yine. Bakır madenindeki göçük, öldü sanılan işçilerden haber alınması, o habere dek kaç gün yiğitçe, sabırla beklemeleri, şimdiye dek aynı cesareti ve direnişi göstermelerini uzaktan bir heyecanla izledim.
Bu sabah artık hiç de o denli uzakta hissetmedim kendimi, sanki burada yakınımdaydılar.
Şimdi, kurtarma henüz sürüyorken son işçi -ekibin şefi, en son çıkacakmış- çıkana dek, heyecanla bekliyor olacağım.
Cesaret!

.