SBS yolcularını getiren uçak piste inerken...

...koptu bir alkış.

Öyle olmadı aslında, şöyle oldu:
Şehrin merkezi bir caddesindeki kocaman lise binasında sınava giren yüzlerce 8. sınıf çocuğu, saat 12:00 olup da sınav sona erince, salonlarından tek tek çıkmaya başladılar.
Bir, iki, derken üçer beşer çıkarken çocuklar, bahçe dışında onları bekleyen yüzlerce anne babadan bir alkış koptu!


Bunca yıldır çocuklarım, yeğenlerim sınavlara girerler, ilk kez böyle bir alkışa şahit oldum. Kardeşimle birbirimize baktık kaldık.
Bu alkış aynen THY uçaklarının yurtdışından gelişinde ya da türbülanslı bir havada yapılan yolculukta piste tekeri değen uçakta kopan alkış gibiydi: İçgüdüsel, ohh kurtulduk dercesine ve önüne geçilemeyen bir coşkuyla...


Üç senedir bu çocuklar SBS denen sınav maratonuna giriyor, bunun için pek çoğu üç senedir okul dışında kurslara gidiyordu.
Bugün saat 12:00'de herşey bitti! Ne yaptılarsa yaptılar o sınavda. Yani, uçağın tekeri piste değdi.
Çocuklarıyla birlikte bu gerginliği yaşayan anne babalar "oh kurtulduk!" diye düşünüp alkışla karşıladılar en değerlilerini.


Oysa, ne girecekleri okullar, ne sınav sisteminin yine yeniden değişiyor olması o çocuklar için bir şey değiştirmeyecek. Onlar bu güzel ve zalim ülkenin, çocukluklarının bir bölümü olmayan eğitim sistemi, garip hükümet politikaları uğruna çalınmış başka bir nesli olarak yaşamlarını sürdürecekler.


Gençliğe ne çok değer veriyoruz değil mi?
.