Dün sabah büyük bir arzu, merak, heyecan ve istekle başlayan yeni okuldaki hayat bütün bitti!
Neden?
Okul çok kötüymüş, çünkü hiç kimseyi tanımıyormuş, hiç arkadaşı yokmuş.
Tanışırsınız yavrum.
Hayır asla olmazmış, "beklentilerimi karşılamadı burası, hiç bana göre insan yok".
Ne yapacaksın, peki?
İlk dönemin sonuna kadar buraya ısınamazsam, ...'a (birkaç eski arkadaşının olduğu okul) geçerim.
Peki yavrum, çalış geç o zaman.
Ses giderek ağlamaklı hale geldi, umutsuz bir cevap duyuldu:
Bilmiyorum bakalım.
Yavrukuşunun kanatlarının çıkmasını ve düşmeden uçmasını heyecanla bekleyen annekuş anlatmaya çalıştı:
Bak tatlım yavrum, dün akşam Şule sana anlattı ya, Kadıköy'den Bornova'ya giderken neler yaşadığını ve sonra nasıl da en iyi arkadaşlarını orada bulduğunu...
Yeniliklere alışmak kolay değil, senin için herşey yeni şimdi; okulun binasından tut, tüm arkadaşlara, öğretmenlere kadar...
Bir kaç gün kendine zaman tanı, üzme kendini yavrum. Ne güzel insanlarla tanışacaksın, bilsen!
Ahh, kolay mı? Anlatmak, büyümek, yeni dünyalara kucak açmak...
.
Dokunsalar ağlayacak modda olduğumdan mı böyle dokundu yazdıkların bilmiyorum. Küçük yüreği nsaıl heyecanla çarpıyordur kim bilir.
YanıtlaSilözellikle o yaşlarda öğütler boşgelir....ve özellikle yine o yaşlarda herşeye çok çabuk tepki gösterilir ama bir o kadar da kolay adapte olunur...haline bırak:D
YanıtlaSilBazı şeyler hiç değişmiyor değil mi ? Nedense çok tanıdık geldi :) Eminim o gençlerin büyük çoğunluğu aynı cümleleri kurmuştur bu ilk günlerde. Bir de 1-2 ay sonra görmek lazım onları.
YanıtlaSilBu okulun fotoğrafı herhalde, tarihi bir yer sanırım, ne güzel görünüyor.
Hayırlı olsun yeni okulunuz, su gibi akıp geçsin.
Kolay gelsin be Ekmekçim. Yürek çarpıntısı hiç bitmiyor anaların.
YanıtlaSilAlışacaktır merak etme, ben ortaokulda kolejden alıp normal liseye verdiğimde oğlum adaptasyon güçlüğünden ben üzüntüden çıldırmak üzereydim ama bir haftanın sonunda herşey normale dönmüş hatta "iyi ki" denmeye başlamıştı bile:)
Ben de böyleydim :) Ama okulumu uslu uslu bitirdim,hak vermem lazım anneler çok çekiyor biz gibilerden...
YanıtlaSilbirkaç güne aşık olur ve orada kalmaya karra evrir bence ;)
YanıtlaSilkarra evrir eski yunancada karar verir demek :P
YanıtlaSilEbrucuğum,
YanıtlaSilÇok heyecanlı ve bu kadar heyecan hayal kırıklığını da üzüntülerini de büyük hissetmesine neden oluyor.
Sanırım geçecek, umarım kısa zamanda...
:)
Gugukcuğum,
YanıtlaSilÖğüt ne haddime! :))
Sadece hayattan bazı örnekler vermek, belki işe yarar diye, alçak sesle konuşuyorum işte.:)
Işıncığım,
YanıtlaSilDaha dün, açılış töreninde taze mezunlardan biri yenilere cesaret verecek sözler söyledi, ama, umursayan kim? :)
Okul İstanbul'un eskilerinden 155 yıllık, fotoğraftaki bina doksan yıllık olsa gerek...
leylakcığım,
YanıtlaSilBu yaştaki gençlerin ne çabuk morallerinin bozulduğunu ve dünyaya hemen tersten bakmaya başladıklarını en iyi sen bilirsin. :)
Alışacağız, o da biz de...
:))
Buğdaycığım,
YanıtlaSilÇekilen şey "siz gibiler" değil bence, siz gibilerin çektiği yürek sızıntılarına çare olmamak acısı.
:))
Değerli Eski Yunanca Uzmanım!
YanıtlaSil:))
Çok çok önemli bir noktaya temas ettiniz efendim. Doğru çözüm!
Gerçi o da içinde başka riskler barındırmıyor değil ya!...
;)
bak iki aya kalmaz, anne irem'lere gidiyorum ya da irem bize gelsin demeye başlar. Sonra çıkışta buluşursunuz, sinema tiyatro falan. süper olacak süper:)
YanıtlaSilbunları biliyor olmamıza rağmen içimiz titriyor tabii ama. sarılırım ona. de ki, elektra bırak aynı kentte okulu, kaç şehir arkadaşı geride bıraktı da yine de alıştı, bir de sarıl.
hamiş: en yakın arkadaşının adı olursa blog aleminin bilicisi kartviziti bastırayım de mi?:)
Elektram,
YanıtlaSilAnnesi de Anadolugezergillerden, o da anlattı bırakılan şehirleri ve yarım kalan okulları kendisine ya, yaşanan sıkıntı kendisine ait olunca, başkasınınki sinek vızıltısı ona.
Bakalım, kartvizit bastırıp bastırmayacağın hususunu sana hemen haber vereceğim.
:))