Richard Linklater çok sevdiğim, defalarca seyrettiğim "Before Sunrise", "Before Sunset", "Before Midnight" filmlerinin yönetmeni.
Yönetmen bu üçlemede bir çiftin tanışmalarını, yıllar sonra hayatlarını kesişmesini ve yine yıllar sonra ne durumda olduklarını anlatır. Bu arada filmler şimdilik "üçleme", bir zaman sonra dördüncü film de gelebilir.
Boyhood/Çocukluk 'before'lu filmlerin çekildiği zamanlar içindeki oniki yıllık bir zaman dilimi içinde çekilmiş, ancak bu defa, oyuncuların gerçekten yıl be yıl büyümeleri, yaşlanmaları, değişmeleri filme yansımış.
Sabır isteyen bir çaba, çok ilginç ve yaratıcı bir düşünce ve sonuç belgesel kurmaca karışımı özel bir film.
Seyrettiğim diğer Linklater filmleri gibi Boyhood, sakin anlatımlı, bol bol konuşmalı bir dili var.
Oyuncuların rol dışında gerçek hayattan yansıyan dönüşümlerini izlemek heyecan verici.
Üstüne, filmin annesi Patricia Arquette'in bu rolüyle Oscar almasını da eklersek, kaçırılmamalı denecek bir film kalıyor anılara.
Haftanın diğer şenliği, Pera Müzesi'de.
Alberto Giacometti'nin eserlerinin retrospektif özellikte geniş kapsamlı ve açıklamalı bir sergisi bu. Sergi 26 Nisan'a kadar devam edecek, kaçırmayın.
Bu arada müzedeki "Hayat Kısa Sanat Uzun" başlıklı sergi de son derece ilginç ve özellikle İstanbul'un Konstantinapolis hallerinin 3D bir video ile anlatıldığı bölüm kesinlikle izlenmeye değer.
Bende yeni izledim bu filmi. Gerçekten şaşırtıcı bir sabır öyküsü...
YanıtlaSilÇocukların büyümesi evet ama kadındaki o değişim beni inanılmaz duygulandırdı...
Sevgili Şebo,
YanıtlaSilEvet, annenin değişimi çok etkileyiciydi. Ödül boşa değil. ;)
Bu arada, Oytun'un yeni yaşını kutluyorum. Nicelerine! :)
filmin sonunda yeğenimi/oğlumu üniversiteye yolluyor gibi hissettim. aidiyet duygusunu ne güzel veriyor ve evet anne müthiş :)
YanıtlaSilŞulem,
YanıtlaSilBir bakıma bizim buradaki okur yazarlığımız ve tanışıklığımız da bana benzer bir aidiyet duygusu veriyor. Çocuklarımızın büyümelerinin kanıtları burada. :))